Rak pęcherzyka żółtkowego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rak pęcherzyka żółtkowego

endodermal sinus tumor
Komórki pęcherzyka żółtkowego w obrazie mikroskopowym nowotworu zarodkowego jądra
Klasyfikacje
ICD-10	C62.9 Nowotwór złośliwy jądra, umiejscowienie nieokreślone

Ten artykuł od 2008-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rak pęcherzyka żółtkowego, guz pęcherzyka żółtkowego, rak zarodkowy typu dziecięcego^[1] (ang. yolk sac tumor, yolk sac carcinoma, endodermal sinus tumor) – najczęstszy typ nowotworu zarodkowego jądra u niemowląt i dzieci (znany również pod nazwą orchidoblastoma). Postać dziecięca występuje najczęściej przed ukończeniem 24. miesiąca życia. Do 15. roku życia guz pęcherzyka żółtkowego stanowi 90% rozpoznawanych nowotworów jąder. U osób dorosłych częściej występuje jako składowa guzów zarodkowych o mieszanej budowie histologicznej, natomiast "czysta" postać nowotworu jest rzadka (3,1%). Ten rodzaj utkania często stwierdza się w pierwotnych zarodkowych nowotworach śródpiersia.

W obrazie mikroskopowym typowe jest tworzenie struktur torbielowatych, przypominających budową zatokę żółtkową, złożonych z płaskich lub jajowatych komórek uwypuklających się do ich światła. Występują także ciałka Schillera-Duvala, złożone z małych okrągłych komórek skupiających się wokół drobnych naczyń krwionośnych. Charakterystyczną cechą guzów pęcherzyka żółtkowego jest produkcja α-fetoproteiny.

Guzy pęcherzyka żółtkowego u dzieci charakteryzują się bardzo dobrym rokowaniem i w momencie rozpoznania u 80% chorych ograniczone są do jądra. U dorosłych przebieg jest znacznie bardziej agresywny, a przerzuty odległe drogą naczyń krwionośnych powstają we wczesnym okresie choroby. Nowotwór posiada szczególną zdolność do tworzenia przerzutów w wątrobie.