Raw Silk Uncut Wood – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raw Silk Uncut Wood – minialbum amerykańskiej kompozytorki Laurel Halo, wydany 13 lipca 2018 roku we Francji nakładem wytwórni Latency jako płyta winylowa 12" oraz digital download (6 plików FLAC)^[1].

13 czerwca 2018 roku Laurel Halo zapowiedziała wydanie nowej, złożonej z 6 utworów plyty Raw Silk Uncut Wood, którą nazwała „mini albumem”. Według informacji prasowej wydawnictwo zostało częściowo zainspirowane pracą Halo nad filmem dokumentalnym Possessed^[2] oraz tłumaczeniem Ursuli Le Guin dzieła Daodejing^[3].

Zwiastunem płyty był 10-minutowy, instrumentalny utwór tytułowy, zbudowany na podkładach syntezatora, wiolonczeli i dźwięków o wysokiej częstotliwości^[2]. Od strony muzycznej Raw Silk Uncut Wood jest odejściem od eksperymentalnego popu i powrotem do abstrakcyjnych kompozycji, zrealizowanych przez Halo dla takich wytwórni, jak NNA Tapes i RVNG Intl^[4].

Tytuł wydawnictwa nawiązuje do sentencji „What works reliably is to know the raw silk, hold the uncut wood”, zaczerpniętego z dzieła Daodejing w tłumaczeniu Ursuli Le Guin^[4].

Lista i opis według Discogs i Latency.fr^[1][3]:

A1.	Raw Silk Uncut Wood	10:00
A2.	Mercury	03:57
A3.	Quietude	02:32
B1.	The Sick Mind	04:24
B2.	Supine	1:28
B3.	Nahbarkeit	10:08
		32:29

• Laurel Halo – muzyka
• Oliver Coates – wiolonczela (A1, B3)
• Eli Keszler – instrumenty perkusyjne (A2, B3)
• ilustracja na okładce – obraz olejny Prince S pędzla Jill Mulleady (2017)

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	81/100[5]
AnyDecentMusic?	7.7/10[6]
Metacritic	84/100[7]
Recenzje
Publikacja	Ocena
The Arts Desk	[8]
laut.de	[9]
NME	[10]
Pitchfork	8.0/10[11]
PopMatters	8/10[12]
Tiny Mix Tapes	[13]

Album otrzymał średnią ocenę 84 na 100 z komentarzem „powszechne uznanie” na podstawie 7 recenzji krytycznych w podsumowaniu Metacritic^[7], 81 na 100 na podstawie 7 recenzji w zestawieniu Album of the Year^[5] oraz 7.7/10 na podstawie 6 recenzji w zestawieniu AnyDecentMusic?^[6].

Według Niny Posner z Resident Advisor minialbum Halo współpracując z Eli Keszlerem i Oliverem Coatesem „tworzy ekspansywne środowisko, które w najważniejszych momentach wydaje się pozbawione indywidualnych tekstur, ponieważ dźwięki mieszają się ze sobą, aż otoczą słuchacza”^[4].

Podobnego zdania jest Hans Kim z magazynu PopMatters: „Halo kontynuuje swoją ciągle ewoluującą, estetyczną podróż na nowe terytorium surowych dźwięków i nieoszlifowanych kompozycji, do czego nawiązuje inspirowany Daodejing tytuł albumu. Jej typowo syntetyczne produkcje są uzupełnione organicznymi teksturami, współdziałającymi z wiolonczelistą Oliverem Coatesem i perkusjonistą Elim Keszlerem^[12].

Kolejnym recenzentem idącym tym tropem jest Maximilian Fritz z laut.de, zdaniem którego „Estetykę sześciu utworów można wytłumaczyć ostatnią pracą Halo jako autorki ścieżek dźwiękowych: w styczniu stworzyła ścieżkę dźwiękową do krytycznego wobec technologii eseju filmowego Possessed. Zamiast tekstów, niestabilnych bitów i okazjonalnych elementów popowych, dominuje mieszanka dźwięków, którą najlepiej sklasyfikować jako ambient”. Jako drugie główne źródło inspiracji i tytułu wydawnictwa wskazuje on fragment cytatu z Daodejing. „Wraz z Raw Silk Uncut Wood, Laurel Halo prezentuje udany eksperymentalny LP, który obejmuje również szeroki zakres nastrojów w krótkim 30-minutowym czasie gry. Fakt, że ambientowy album, który realizuje koncepcję ścieżki dźwiękowej bez towarzyszącego filmu, raczej nie znajdzie szerokiego grona odbiorców, nie powinien mieć znaczenia dla berlińskiej artystki z wyboru, biorąc pod uwagę jej samorealizację” – konstatuje autor^[9].

„Raw Silk to kolekcja wyludnionych krajobrazów, dziewiczych i spokojnych w swojej pustce” – ocenia Sasha Geffen z magazynu Pitchfork nazywajac najnowsze wydawnictwo Halo jej „najbardziej ambientową i najbardziej linearną płytą do tej pory”, która „pływa w tajemniczych elektroakustycznych teksturach, co oznacza to odejście od jej zwykłego stylu ciernistej, wymagającej wysiłku intelektualnego kompozycji elektronicznej”^[11].

Według Joego Muggsa z The Arts Desk Halo „biorąc za podstawę dźwięki wiolonczelisty Olivera Coatesa i perkusjonisty Eli Keszlera, wśród bardziej nieokreślonych dźwięków, jest całkowicie zdeterminowana w każdym utworze. Ta krótka płyta zaczyna się i kończy dłuższymi, bardziej harmonicznymi utworami dronowymi, podczas gdy cztery krótkie utwory, które składają się na jej środek, trzepoczą i drgają improwizowaną perkusją ('Mercury'), powtarzającymi się nutami fortepianu ('Quietude' i 'The Sick Mind') i trzaskami elektrycznymi ('Supine'). Jest to muzyka, która porywa, nigdy nie uśmiercając umysłu”. W jego ocenie Raw Silk jest „niewielkim, ale doskonale uformowanym przykładem stanu sztuki ambientowej”^[8].

„Po zdefiniowaniu swojego charakterystycznego brzmienia na Dust, Halo postanowiła pogmatwać jeszcze jedno - być może wskazując, że jej muzyka jest przecież tak figlarna, jak jej wizerunek” – twierdzi Jordan Bassett z magazynu NME^[10].