Realizm skrajny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Realizm skrajny – w teorii poznania: pogląd przeciwstawny idealizmowi, zgodnie z którym przedmioty poznania (dane w doświadczeniu) istnieją niezależnie od aktów poznawczych, czyli są transcendentne wobec nich[1] – i są dokładnie takie, jak przedstawiają nam je zmysły.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kazimierz Ajdukiewicz: Zagadnienia i kierunki filozofii. Warszawa: Czytelnik, 1983, s. 88. ISBN 83-07-00990-1.