Rectilinear Landscape – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rectilinear Landscape – obiektyw fotograficzny zbudowany przez Johna Dallmeyera w 1888 r.[1][2]
W 1859 J. T. Goddard (zm. 1864) zaproponował modyfikację do używanych wówczas tzw. „obiektywów pejzażowych” typu Chevaliera i Grubba, które miały bardzo prostą konstrukcję, ale jako obiektywy jednoelementowe cechowała je poważna dystorsja. Według Goddarda wstawienie klejonego dubletu o zerowej mocy pomiędzy przysłonę i soczewkę znacznie poprawiłoby dystorsję obiektywu[1].
Goddard nie miał możliwości produkcji takiego obiektywu[1] (według niektórych źródeł zaprojektował i skonstruował je, ale nie produkował na skalę masową[3]) i dopiero Dallmeyer w 1888 r. rozpoczął sprzedaż tego typu obiektywu, który nazwał Rectilinear Landscape (obiektyw pejzażowy prostoliniowy)[1][2][3].
Pod względem braku dystorsji Rectilinear Landscape był rzeczywiście znacznie lepszy od prostszych od niego obiektywów pejzażowych, ale w 1888 na rynku było już więcej bardziej uniwersalnych i jaśniejszych konstrukcji (otwór względny Rectilinear Landscape wynosił tylko f/16) i nie zdobył on znacznej popularności[1][2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Rudolf Kingslake: A History of the Photographic Lens. Academic Press, 1989, s. 29–30. ISBN 0-12-408640-3. (ang.).
- ↑ a b c Michael R. Peres (red): Focal Encyclopedia of Photography. Focal Press, 2007, s. 158–159. ISBN 0-240-80740-5. (ang.).
- ↑ a b Bernard Edward Jones: Cassell’s cyclopaedia of photography. Ayer Co Pub, 1973, s. 332. ISBN 0-405-04922-6. (ang.).