Redemptoris Mater – Wikipedia, wolna encyklopedia

Redemptoris Mater
Ilustracja
Autor

Jan Paweł II

Tematyka

mariologia

Typ utworu

encyklika papieska

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Watykan

Język

łacina

Data wydania

1987

Wydawca

Libreria Editrice Vaticana

poprzednia
Dominum et vivificantem
następna
Sollicitudo rei socialis
Artystyczna wizja encykliki "Redemptoris Mater" na suficie Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach.

Redemptoris Mater (łac. Matka Odkupiciela, podtytuł: Błogosławiona Maryja Dziewica w życiu pielgrzymującego Kościoła) – encyklika Jana Pawła II z 25 marca 1987 roku, dotycząca roli Maryi w życiu Kościoła.

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Encyklika podzielona jest na trzy części poprzedzone wprowadzeniem i podsumowane zakończeniem. We wprowadzeniu Jan Paweł II uzasadnia podjęcie tematu zbliżającym się jubileuszem narodzin Jezusa. Przywołuje też podstawowe nauczanie Kościoła o Maryi, teksty biblijne oraz doktrynalne (przede wszystkim konstytucję Lumen gentium), które stanowią podstawę rozważań podjętych w encyklice. W pierwszej części dokumentu papież przedstawia refleksje na temat relacji Maryi z Jezusem, odnosząc się przede wszystkim do słów pozdrowienia anielskiego (Łk 1,28), św. Elżbiety podczas jej nawiedzenia (Łk 1,42) oraz do obecności Maryi pod krzyżem (J,19-26-27). W drugiej części rozważana jest szczególna rola Maryi w życiu Kościoła, ze szczególnym podkreśleniem tematyki jedności i troski o ubogich. W części trzeciej papież wypowiada się o pośrednictwie Maryi w relacji człowieka z Bogiem, o jej macierzyństwie i o konieczności upodabniania się do niej przez Kościół. Na koniec tej części papież tłumaczy ideę mającego się wkrótce rozpocząć Roku Maryjnego (1987-1988)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Redemptoris Mater [online], JP2online [dostęp 2021-09-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]