Redukcja (hydraulika) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Redukcja – rodzaj kształtki rurowej. Element rurociągu, który zmniejsza rozmiar rury z większej do mniejszej średnicy (średnica wewnętrzna), działając tym samym jako konfuzor lub zwiększający średnicę przepływu działając tym samym jako dyfuzor^[1]. Podczas podłączania pomp, czy innych urządzeń, zaleca się, by złączka redukcyjna symetryczna była zastosowana na tłoczeniu, od strony ssącej zaś redukcja asymetryczna^[2].

Złączka redukcyjna jest stosowana do rur, urządzeń, kolan, itp.

Redukcje można specyfikować według następujących kryteriów.

• ze względu na kształt:
  • Redukcja symetryczna - umożliwia prowadzenie instalacji, redukując jej przekrój symetrycznie, gdzie osie obu wymiarów pokrywają się^[3]
  • Redukcja asymetryczna - ma przesunięte osie środkowe, które zachowają płaską stronę na górze lub na dole złączki^[4].
• ze względu na użyty materiał:
  • mosiądz lub mosiądz niklowany
  • różne odmiany stali
  • różne odmiany stali nierdzewnej
  • miedź
  • aluminium
  • Tworzywa sztuczne - PB(inne języki), PP, PE, PVC i inne
  • kompozytowe włókna szklane - GRP(inne języki) (ang. Glass Reinforced Plastic), GRE (ang. Glass Reinforced Epoxy) i inne
• ze względu na zakres stosowania:
  • połączenia rurowe
  • instalacje pneumatyczne
  • sprężone powietrze
  • gazy obojętne
  • wody użytkowe
  • instalacje przemysłowe
  • instalacje olejowe
  • przewody ciśnieniowe
  • instalacje ściekowe
  • wentylacja
  • budownictwo okrętowe
  • przeciwpożarowe instalacje tryskaczowe i mgły wodnej
  • centralne ogrzewanie
  • i wiele innych

• Nypel
• Trójnik
• Mufa

• Zdjęcia i przekroje typowych redukcji