Redukcja wolnopowietrzna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Redukcja wolnopowietrzna, lub redukcja Faye’a – redukcja stosowana w grawimetrii w celu zredukowania pomierzonej siły ciężkości w danym punkcie do powierzchni odniesienia (elipsoidy), bez uwzględnienia mas znajdujących się między punktem pomiaru a powierzchnią odniesienia.
Wyprowadzenie wzoru na redukcję dla Ziemi
[edytuj | edytuj kod]- Na podstawie prawa powszechnego ciążenia:
- – promień Ziemi
- – masa Ziemi
- – stała grawitacji
- Po rozłożeniu w dwumian Newtona i pominięciu wyrazów wyższych rzędów:
Przyjmując:
- = 9,81 m/s²
- = 6 371 000 m
otrzymujemy
gdzie jest wyrażone w metrach na sekundę kwadrat, a w metrach.