Rejencja ciechanowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rejencja ciechanowska (niem. Regierungsbezirk Zichenau) – niemiecka jednostka administracyjna istniejąca w latach 1939–1945 jako jedna z rejencji Prus Wschodnich. Odpowiedzialnym za rejencję ciechanowską był gauleiter Erich Koch^[1].

 Osobny artykuł: Wysiedlenia Polaków podczas II wojny światowej dokonane przez Niemców.

Rejencja powstała w 1939, po napaści na Polskę i objęła tę część województwa warszawskiego, którą wcielono do Niemiec, oprócz: a) powiatu działdowskiego, który zniesiono i podzielono między powiaty nidzicki w rejencji olsztyńskiej w Prusach Wschodnich (Działdowo) oraz brodnicki w rejencji kwidzyńskiej w okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie (Lidzbark); b) i oprócz powiatu gostynińskiego, który włączono do rejencji inowrocławskiej w Kraju Warty. Pozostałą część województwa warszawskiego włączono do Generalnego Gubernatorstwa, bądź do BSRR (powiat łomżyński).

Rejencja została odbita przez Armię Czerwoną i powróciła do województwa warszawskiego w 1945 roku^[2].

Według stanu z 1 stycznia 1945^[3]

• Landkreis Mackeim (makowski)
• Landkreis Mielau (mławski)
• Landkreis Ostenburg (pułtuski)
• Landkreis Plöhnen (płoński) – łącznie ze skrawkami powiatu warszawskiego (Zakroczym, Nowy Dwór)
• Landkreis Praschnitz (przasnyski)
• Landkreis Scharfenwiese (ostrołęcki)
• Landkreis Schröttersburg (płocki)
• Landkreis Sichelberg (sierpecki)
• Landkreis Zichenau (ciechanowski)