Reklamant – Wikipedia, wolna encyklopedia
Przykład reklamantu
Reklamant – oznaczenie stosowane w książce rękopiśmiennej od XI wieku, polegające na umieszczeniu początku tekstu następnej składki na dole składki poprzedniej w celu ułatwienia ich bezbłędnego szeregowania.
Pojęcie reklamantu dotyczy wyłącznie książek rękopiśmiennych i nie należy go mylić z kustoszem, który w książce rękopiśmiennej był oznaczeniem kolejności składek przy pomocy kolejnych liczb lub liter. W momencie, gdy rozpoczęto wydawanie pierwszych książek drukowanych, tzw. inkunabułów, nazwę reklamantów zmieniono na kustosze, a kustoszy na sygnatury[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Bieńkowska, Halina Chamerska: Zarys dziejów książki. Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze, 1987, s. 75–77, 113. ISBN 83-209-0557-5.