Rekonstrukcja (bitwy) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2013-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rekonstrukcja – szereg działań związanych z odtwarzaniem wydarzeń historycznych. W Polsce jeszcze nie ma jednej, przypisanej mu nazwy. Określana jest nazwami: rekonstrukcja militarna, inscenizacja bitwy, festyn historyczny, widowisko historyczne itp.

Sens takich przedstawień ma swoich zwolenników i krytyków. Zasadnicza różnica dotyczy wpływu na pojmowanie historii przez dzieci.

Rekonstrukcja ma na celu odtworzenie przebiegu batalii z przeszłości. Celem takiego widowiska jest krzewienie historii poprzez pokazanie na żywo replik sprzętu, replik ubioru, taktyki, komend, języka etc. stosowanego w przeszłości. Szczególny nacisk kładziony jest na szczegółowość w odwzorowaniu historycznym.

Na świecie od dawna panuje moda na uczestniczenie w rekonstrukcjach. Ze względu na ostre przepisy (które grupy same sobie narzucają) dotyczące wierności odtwarzanej broni i ubiorów zgodnie z oryginałem, jest to dość drogie hobby. W Polsce również powstało wiele grup zajmujących się inscenizowaniem bitew. Oficjalną nazwą nadawaną takim grupom jest grupa rekonstrukcji historycznej (w skrócie GRH).

Tworzone grupy składają się zazwyczaj z osób pochodzących przeważnie z jednej miejscowości i okolic. Wybierają one profil działania dotyczący konkretnej epoki, a czasem nawet konkretnej formacji wojskowej (np. GRH-2 pułk szwoleżerów itp.). Profil z reguły związany jest z wydarzeniem, które odbyło się gdzieś w pobliżu miejsca zamieszkania, lub zamkiem czy twierdzą będącymi akurat w sąsiedztwie. Nie jest to reguła; w Polsce istnieją też grupy rekonstrukcyjne Indian, z których każda odpowiada innemu plemieniu (Apaczów, Komanczów itd.) Od 2015 roku istnieje również prężnie działająca GRH Monongahela 1755 - Indianie Leśni dotycząca plemion leśnych z okresu XVIII wiecznych wojen francusko indiańskich (www.facebook.com/pg/grhmonongahela1755). Każdy członek grupy zobowiązany jest do samodzielnego zdobywania ekwipunku, czyli strojów z epoki, uzbrojenia, dodatkowego wyposażenia itp. Część elementów członkowie nawet sami wykonują na podstawie dostępnych źródeł historycznych. Muszą przy tym dysponować dużą wiedzą na temat ubioru i uzbrojenia z danego okresu. Na Zachodzie rozwinął się na tym tle bardzo zyskowny handel wyposażeniem oferujący niemal wszystko. Np. kompletny ubiór żołnierza z epoki napoleońskiej kosztuje ok. 5 tys. zł. Także w Polsce działalność wielu warsztatów kowalskich przestawiła się na produkcję starej broni i rozwinęła się ogromnie, żeby zaspokoić wciąż rosnące zapotrzebowanie.

Podstawowym zadaniem grup jest odtwarzanie wydarzeń historycznych w formie widowiska. Większość z nich to działania nie nastawione na zysk i cieszące się poparciem lokalnych władz jako działania o dużym znaczeniu promocyjnym dla okolicy. Istnieją też wyspecjalizowane grupy, które można wynająć do uświetnienia prywatnej czy firmowej imprezy. Część z nich prowadzi specjalne treningi władania bronią białą, przy czym nierzadko ćwiczy się pojedynki. Ewenementem jest słynna na świecie polska zawodowa grupa kaskaderska specjalizująca się w odtwarzaniu niebezpiecznych scen (oczywiście w strojach z epoki). Jej członkowie mają za sobą niejeden występ w filmach historycznych.

Jakkolwiek moda na to hobby przyszła z Zachodu, to pierwsze skromne rekonstrukcje odbywały się już w PRL.

• 1967 – marsz słowiańskich wojów
• 1978 – inscenizacja turnieju rycerskiego na zamku Golub-Dobrzyń
• 1992 – pierwsza rekonstrukcja Grunwaldu. Przybyło 20 rycerzy (dla porównania: w roku 2006 – 1700 rycerzy i 4000 osób z całej Europy, ponad 80 000 widzów)
• 2002 – pierwsza rekonstrukcja bitwy nad Bzurą, jednocześnie pierwsza rekostrucja bitwy z okresu drugiej wojny światowej na terenie Polski^[1].

Same bitwy nie wyczerpują skali zjawiska. Rekonstrukcje odbywają się w Biskupinie, rekonstrukcją były też próby przepłynięcia Wisły na tratwie (zbudowanej według danych historycznych) itp.

• rekonstrukcja historyczna