Relay 2 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inne nazwy | Relay-B, A-16, S00737 |
---|---|
Indeks COSPAR | 1964-003A |
Państwo | |
Zaangażowani | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum | 2091 km |
Apogeum | 7411 km |
Okres obiegu | 194,60 min |
Nachylenie | 46,32° |
Mimośród | 0,284155 |
Czas trwania | |
Początek misji | 21 stycznia 1964 21:15 UTC |
Koniec misji | 9 czerwca 1967 |
Wymiary | |
Wymiary | wys. całk. 83,8 cm; szer. 73,7 cm |
Masa całkowita | 78 kg |
Relay 2 – amerykański technologiczny satelita telekomunikacyjny skonstruowany przez NASA. Następca satelity Relay 1 i podobny do niego.
Satelita przebywa na orbicie okołoziemskiej, której trwałość szacuje się na 1 milion lat.
Zaprojektowany jako satelita komunikacyjny, przenosi również przyrządy naukowe do badania pasów radiacyjnych.
Oś obrotu wskazuje na punkt na sferze niebieskiej o współrzędnych rektascencja 130°, deklinacja -60°. Początkowa prędkość obrotowa statku wynosiła 173 obr./min.
Posiadał dwa nadajniki. Jeden wykorzystywany do nadawania telemetrii (1 sekundowy cykl nadawania). Relay 2 pozbawiony został problemów z łącznością (zła interpretacja komend), które nękały Relay 1.
Dwa pokładowe transpondery do testów łączności satelitarnej działały normalnie do 20 listopada 1966. 20 stycznia 1967 awarii uległ pierwszy, a 9 czerwca tego samego roku drugi transponder.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Encyclopedia Astronautica (ang.)