Ten artykuł dotyczy pojęcia matematycznego. Zobacz też: residuum w sedymentologii (geologii). Residuum (z łac. „reszta”, od neutr. residuus – pozostałość, od residēre – pozostawać) funkcji
w punkcie
– pierwszy współczynnik części osobliwej rozwinięcia w szereg Laurenta danej funkcji
holomorficznej w pewnym pierścieniu otaczającym punkt
Innymi słowy, jeśli
jest funkcją holomorficzną w pewnym pierścieniu otaczającym
to jej residuum w punkcie
nazywa się współczynnik
w jej rozwinięciu
w szereg Laurenta w punkcie
Równoważna definicja: residuum w punkcie
funkcji
holomorficznej w otoczeniu nakłutym punktu
nazywamy wartość[1]:

gdzie
jest krzywą zwykłą zamkniętą dodatnio zorientowaną okrążającą punkt
Zachodzi też wzór

gdzie
to rząd bieguna w punkcie
Residuum jest liczbą zespoloną opisującą zachowanie całek po konturach analitycznej funkcji f(z) wokół punktu osobliwości. Twierdzenie o residuach pomaga przy obliczaniu całek po konturach.
Rozważmy przykład całki po konturze:

gdzie
jest dodatnio zorientowanym okręgiem ze środkiem w 0.
Obliczmy tę całkę bez używania standardowych twierdzeń o całkowaniu. Szereg Taylora dla
jest dobrze znany, więc wstawiamy go do całki. Otrzymamy:

Dołączmy składnik
do szeregu, otrzymamy:


Nasza całka otrzyma przyjemniejszą formę. Zauważmy, że:
gdy 
Teraz całka wokół
dla każdego składnika ze współczynnikiem innym od
staje się 0, i całość redukuje się do:

I w efekcie za pomocą wzoru całkowego Cauchy’ego otrzymujemy równość:

Wartość
jest znana jako residuum z
w
a jego notacja to
