Reu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reu (hebr. רְעוּ) − postać biblijna, według Księgi Rodzaju był synem Pelega i ojcem Seruga (Rdz 11,18-21). Ewangelia Łukasza (Łk 3,35) wymienia go pod greckim imieniem Ragau wśród przodków Jezusa^[1].

Według apokryficznej Księgi Jubileuszów (Jub 10,18) urodził się w czasie, gdy budowano Wieżę Babel. Jego żoną została Ora, córka Ura syna Keseda^[2].

Przypisy

↑ Nelson's Illustrated Bible Dictionary. general editor Ronald F. Youngblood. Nashville: Thomas Nelson, 2014, s. 979.
↑ The Old Testament Pseudepigrapha. edited by James H. Charlesworth. T. 2. Peabody: Hendrickson Publishers, 2011, s. 76-78.

Od Stworzenia do Potopu	Adam Set Enosz Kenan Mahalaleel Jered Henoch Matuzalem Lamech Noe Sem
Linia Kaina	Adam Kain Henoch Irad Mechujael Metuszael Lamech Tubal-Kain
Patriarchowie po Potopie	Arfachsad Kainam Szelach Heber Peleg Reu Serug Nachor Terach Abraham Izaak Jakub
Pokolenie Judy do Zjednoczonego Królestwa Izraela	Juda Peres Chesron Ram Aminadab Nachszon Szalmon Booz Obed Jesse Dawid