Rezeda żółtawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rezeda żółtawa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	rezedowate
Rodzaj	rezeda
Gatunek	rezeda żółtawa
	Nazwa systematyczna
	Reseda luteola L.; Sp. pl. 1:448. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rezeda żółtawa (Reseda luteola L.) – gatunek rośliny z rodziny rezedowatych (Resedaceae). Rdzennymi terenami jej występowania są: północna Afryka, południowa Europa i południowo-środkowa Azja^[3]. Status gatunku we florze Polski: kenofit. W Polsce jest rośliną wciąż raczej rzadką^[4]. Występuje głównie na południu Polski, w większym rozproszeniu na północy.

Morfologia

Łodyga: Silna, sztywna, prosto wzniesiona. Wysokość do 1 m.
Liście: Liście lancetowate, całobrzeżne lub z małym ząbkiem u nasady.
Kwiaty: Kwiaty małe, w bardzo długich, wąskich, gęstych, zaostrzonych gronach. Pojedynczy kwiat składa się z 4 działek kielicha, 4 zielonożółtych 3-dzielnych płatków korony, słupka i licznych pręcików o trwałych nitkach.
Owoc: Mała, jednokomorowa torebka zawierająca czarne i gładkie nasiona.

Biologia i ekologia

Roślina dwuletnia, hemikryptofit. W pierwszym roku wytwarza gruby korzeń, zakwita dopiero w drugim roku. Kwitnie od maja do września, zapylana jest przez owady. Siedlisko: Aluwia, suche wzgórza, siedliska ruderalne. Lubi suche miejsca. Roślina ruderalna W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla SAll. Onoperdenion^[5].

Zastosowanie

Roślina ozdobna.
Roślina miododajna. Bywa wysiewana przez pszczelarzy.
Zawiera żółty barwnik luteinę. W średniowieczu była wykorzystywana jako roślina farbiarska.

Uprawa

Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, gleby żyznej i przepuszczalnej, najlepiej o zasadowym odczynie^[6]. Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią. Usuwanie przekwitniętych kwiatów przedłuża okres kwitnienia.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-21] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-21] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].

[4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[E-6] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]