Rezerwat przyrody Łabunie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łabunie
rezerwat stepowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Mezoregion

Padół Zamojski[1]

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 97, poz. 526

Powierzchnia

108,54 ha

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łabunie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łabunie”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Łabunie”
Położenie na mapie gminy Łabunie
Mapa konturowa gminy Łabunie, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łabunie”
Ziemia50°38′58″N 23°25′12″E/50,649444 23,420000

Łabuniestepowy rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Łabunie, w powiecie zamojskim, w województwie lubelskim[2].

  • powierzchnia: 108,54 ha[2]
  • rok utworzenia: 1959
  • dokument powołujący: Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 5 listopada 1959 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP nr 97, poz. 526).
  • przedmiot ochrony (według aktu powołującego): zachowanie stanowiska bardzo rzadkich roślin stepowych

Teren rezerwatu porasta las grądowy ze sztucznie wprowadzoną sosną z domieszką grabu, dębu i lipy drobnolistnej. Pomiędzy zbiorowiskami leśnymi, na względnie płaskim terenie występują murawy kserotermiczne. Do występujących tu roślin należą m.in. miłek wiosenny, oman wąskolistny, len złocisty, ciemiężyca czarna, a także storczyk kukawka, obuwik pospolity, pierwiosnek lekarski, zawilec wielkokwiatowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 287. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b Rezerwat przyrody Łabunie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-05].
  3. Przyroda. [w:] Strona gminy Łabunie [on-line]. [dostęp 2019-02-05].