Rezerwat przyrody Czarnia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czarnia
Ilustracja
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Położenie

gmina Czarnia

Mezoregion

Równina Kurpiowska

Data utworzenia

1964

Akt prawny

M.P. z 1964 r. nr 64, poz. 299

Powierzchnia

141,87 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Czarnia
Mapa konturowa gminy Czarnia, po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarnia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Czarnia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Czarnia”
Położenie na mapie powiatu ostrołęckiego
Mapa konturowa powiatu ostrołęckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Czarnia”
Ziemia53°20′00″N 21°12′30″E/53,333333 21,208333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Czarnia – leśny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Czarnia, w powiecie ostrołęckim (województwo mazowieckie)[1]. Leży na gruntach Nadleśnictwa Myszyniec[2] na terenie Puszczy Zielonej.

Opis

[edytuj | edytuj kod]

Został utworzony w 1964 roku na powierzchni 88,72 ha[3]. W 1985 roku powiększono go do 141,87 ha[4].

Celem ochrony jest zachowanie fragmentu boru świeżego naturalnego pochodzenia charakterystycznego dla dawnej Puszczy Zielonej[1]. Wiek drzewostanu objętego ochroną szacuje się na 160–180 lat, miejscami do 210 lat[2][5].

Rezerwat położony jest przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 614 z drogą powiatową Czarnia – Bandysie[2]. Jego obszar nie leży w granicach żadnych wielkoobszarowych form ochrony przyrody[6].

Rezerwat nie ma planu ochrony[1], obowiązują w nim jednak zadania ochronne, na mocy których obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[7].

Przez rezerwat prowadzi szlak turystyczny zielony szlak turystyczny „Barci kurpiowskich”, którego początek znajduje się obok kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Czarni. Na szlaku można obserwować sosny bartne, z których 4 stanowią pomniki przyrody[2]. Można tu podziwiać konwalię majową i widłaki. Rezerwat jest najczęściej odwiedzanym tego typu miejscem w powiecie ostrołęckim[5].

W pobliżu rezerwatu znajduje się kapliczka św. Huberta wykonana z pnia lipy[5] przez rzeźbiarza Józefa Bacławskiego z Łysych[8].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Kapliczka św. Huberta
  • Sucha barć
  • Tablica informacyjna o bartnictwie w Puszczy Kurpiowskiej oraz sucha barć
  • Sucha barć

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Czarnia. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-01-04].
  2. ↑ a b c d Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Myszyniec – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-03-19].
  3. ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 25 sierpnia 1964 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1964 r. nr 64, poz. 299)
  4. ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 13 czerwca 1985 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1985 r. nr 17, poz. 135)
  5. ↑ a b c Rezerwat Czarnia, [w:] Puszcza Zielona. Przyroda, folklor, historia, wyd. 1, Pułtusk: Wydawnictwo Aleksander, 2013, s. 140–141, ISBN 978-83-64273-00-1.
  6. ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu GDOŚ
  7. ↑ Zarządzenie Nr 10 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 22 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody „Czarnia”. [dostęp 2020-01-04].
  8. ↑ Szlak Barci Kurpiowskich [online], kurpiowskipark.home.pl [dostęp 2022-08-19].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Czarnia&oldid=72524128”