French
DeutschRezerwat przyrody Przygiełkowe Moczary – Wikipedia, wolna encyklopedia
| rezerwat torfowiskowy | |
| Typ rezerwatu | fitocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp rezerwatu | zbiorowisk nieleśnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 4 stycznia 2013 |
| Akt prawny | Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 20.12.2012 r. poz. 2829 |
| Powierzchnia | 101,91 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Przewóz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żarskiego  | |
 51°25′33″N 15°04′09″E/51,425833 15,069167 | |
Rezerwat przyrody Przygiełkowe Moczary – rezerwat torfowiskowy położony na terenie gminy Przewóz w powiecie żarskim (województwo lubuskie).
Obszar chroniony utworzony został 4 stycznia 2013 r. na podstawie Zarządzenia nr 59/2012 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 20.12.2012 r. poz. 2829)[1]. W 2015 doprecyzowano opis ekosystemu rezerwatu, uznając go za podtyp torfowisk bagiennych na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 15.10.2015 r., poz. 1750)[2].
Rezerwat ma powierzchnię 101,91 ha[3][4][5] i leży na terenie obrębu ewidencyjnego Lipna (dz. nr 584, 575, 572, 555, 583, 576)[4]. Jest położony ok. 1 km na południowy zachód od Gozdnicy (powiat żagański); na krótkim odcinku jego granicę wyznacza granica województw lubuskiego i dolnośląskiego. Rezerwat leży w granicach dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptaków „Bory Dolnośląskie” PLB020005 oraz specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Przygiełkowiska koło Gozdnicy” PLH080055[6].
Cel ochrony w rezerwacie stanowi „zachowanie zbiorowisk roślinności bagiennej i torfowiskowej, szczególnie mszaru przygiełkowego z charakterystycznymi gatunkami zespołu przygiełki brunatnej oraz mszaru wysokotorfowiskowego”[3]. Obszar ten obejmuje różne siedliska: brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami, obniżenia na podłożu torfowym, torfowiska przejściowe i torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą. Występują tu rzadkie i zagrożone gatunki roślin, w tym: ponikło wielołodygowe (Eleocharis multicaulis), przygiełka brunatna (Rhynchospora fusca), wrzosiec bagienny (Erica tetralix) i rośliny z klasy Littorelletea uniflorae. Rezerwat stwarza warunki dogodne dla fauny wybierającej siedliska wodno-błotne[4].
Rezerwat nie ma na razie planu ochrony, posiada natomiast obowiązujące zadania ochronne, na podstawie których jego obszar objęty jest ochroną czynną[3][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarządzenie Nr 59/2012 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. luw.pl, 20 grudnia 2012. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 października 2015 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwat przyrody. luw.pl, 15 października 2015. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ a b c Centralny rejestr form ochrony przyrody. crfop.gdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ a b c Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubuskiego (wg stanu z 28.03.2018 r.). RDOŚ w Gorzowie Wielkopolskim, 28 marca 2018. [dostęp 2018-12-06].
- ↑ Utworzono nowe rezerwaty przyrody w województwie lubuskim. gdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ Danuta Iwaszko, Tomasz Kozłowski, Wincenty Piworun: Rezerwaty przyrody w województwie lubuskim. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim, 2014, s. 53–54. ISBN 978-83-63564-12-4.
- ↑ Zarządzenie Nr 12/2018 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody „Przygiełkowe Moczary”. [dostęp 2019-05-17].