Ringbahn w Berlinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Berliner Ringbahn
	Dane podstawowe
Długość	37,5 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	750 V
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ringbahn w Berlinie (niem. kolej pierścieniowa, określana też jako Berliner Innenring, BIR) – okrężna linia kolejowa o długości około 37,5 km, otaczająca śródmieście, a także kilka innych dzielnic. Ze względu na kształt na mapie nazywana Hundekopf (niem. psi łeb). Linia jest czterotorowa, dwa wykorzystywane są przez S-Bahn, a pozostałe przez pociągi towarowe. Linia S-Bahn miała połączenia z linią Stadtbahn na zachodzie, w okolicy Westend (zlikwidowane) oraz Halensee (obecnie jednotorowe), na wschodzie poprzez łącznice na stacji Ostkreuz w kierunku Warschauer Straße (północna łącznica wyłączona z użytku).

Budowę trasy zainicjował w 1862 król Prus Wilhelm I. Trasa przebiegała poza ówczesnymi granicami miasta i została otwarta w 1877. W 1929 trasa została zelektryfikowana.

Ringbahn stanowi granicę pomiędzy strefami taryfowymi (A – w obrębie Ringu, B – pomiędzy Ringiem a granicami administracyjnymi miasta) berlińskiej komunikacji miejskiej. Strefa A pokrywa się także ze strefą ekologiczną (Umweltzone), do której wjazd jest zarezerwowany dla samochodów posiadających specjalną plakietkę potwierdzającą spełnianie norm dotyczących zatrucia środowiska.

Wybrane stacje

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Kronika Ringbahn (niem.)
Dalsze zdjęcia i informacje (niem.)