Riverrun – Wikipedia, wolna encyklopedia

Riverrun – projekt muzyczny zespołu Underworld, realizowany w okresie od 9 listopada 2005 do 5 czerwca 2006 roku, którego rezultatem były 3 minialbumy udostępnione online.

Jak stwierdził Karl Hyde w wywiadzie dla Drowned in Sound od wczesnych lat 80. obaj wspólnie z Rickiem Smithem i Johnem Warwickerem, członkami-założycielami zespołu Freur, a następnie firmy graficznej Tomato nosili się z pomysłem wymiany informacji przez internet, co udało im się zrealizować z serią Riverrun w 2005 roku. Inspiracji dostarczały im artykuły Roberta Frippa, który proponował, aby małe, wykwalifikowane grupy ludzi wymieniały się pomysłami i wchodziły w interakcje w taki sposób, żeby się wzajemnie wspierać zachęcać i wzmacniać. Inspiracji dostarczył im również artykuł w magazynie Wired o efekcie długiego ogona. Urzeczywistnieniu pomysłu sprzyjał wreszcie rozwój i upowszechnienie się samego Internetu, a następnie spotkanie ludzi, którzy rozumieli ich pomysły, dotyczące takich zagadnień jak: sprzedaż prac za pośrednictwem Internetu, upowszechnianie licznych projektów za darmo, samodzielna realizacja własnego programu radiowego, czy transmisji scenicznej na żywo, itp.^[1].

Począwszy od wydania w 2000 roku DVD Everything, Everything zespół rozpoczął publikowanie swoich nowych utworów w Internecie, a także codzienne umieszczanie w sieci pamiętnika, zdjęć i linków do innych artystów. Pierwsze odpowiedzi od fanów muzycy dostali już w ciągu kilku godzin od pierwszego wpisu do pamiętnika.

W wywiadzie dla magazynu Chaos Control Digizine Karl Hyde wyjaśnił:

Ale impulsem do takiej formy wydawania nowej muzyki był również fakt niezbyt dobrego przyjęcia, zarówno przez krytykę jak i przez słuchaczy, ostatniego studyjnego albumu zespołu, A Hundred Days Off, co z kolei było spowodowane malejącą popularnością muzyki tanecznej, zmianą gustów nowego pokolenia młodzieży i malejącymi zyskami ze sprzedaży nagrań tego gatunku. Wówczas nadeszła wiadomość, że kolejne wydawnictwo Underworld będzie dostępne tylko w sieci^[3].

Poczynając od listopada 2005 roku zespół udostępnił, tylko do ściągnięcia, trzy półgodzinne utwory muzyczne z serii Riverrun, połączone z zestawem artystycznych dodatków wizualnych, takich jak zdjęcia^[1].

Pierwszym z serii był utwór Lovely Broken Thing, opublikowany 9 listopada 2005, trwający 28 min i 36 sek i połączony ze 177 obrazami^[4]:

1.	JAL To Tokyo
2.	Billy Goat
3.	Peggy Sussed
4.	Dub Sheperd
5.	Lenny Penne
6.	Monkey Wink
7.	Witness

7 grudnia 2005 roku opublikowany został drugi utwór, Pizza for Eggs. Trwał 25 minut i 7 sekund, i był połączony z 444 obrazami^[5]:

1.	Food A Ready
2.	Back In The Fears
3.	Vanilla Monkey
4.	Flatz
5.	Ancient Phat Farm Coat
6.	Play Pig

Trzeci utwór, I’m a Big Sister, and I’m a Girl, and I’m a Princess, and This Is My Horse, został opublikowany 5 czerwca 2006 roku. Trwał 30 minut i 34 sekundy i był połączony z 53 obrazami^[6]:

1.	Peach Tree
2.	Mowed Path
3.	Showlder
4.	Wedge
5.	11 Hundred Hz

Lista według Discogs^[7]:

1.	Lovely Broken Thing	28:37
2.	Pizza For Eggs	25:08
3.	I'm A Big Sister, And I'm A Girl, And I'm A Princess And This Is My Horse	30:36
		1:24:21

John Davidson, recenzent magazynu PopMatters najwyżej z całego zestawu ocenił suitę Pizza for Eggs, określając ją jako „najlepsze i najwspanialsze dzieło, jakie Underworld zrealizował od lat”. Pierwsza z suit, Lovely Broken Thing, „nie zwiastowała niczego dobrego”, trzecia natomiast, I’m a Big Sister, and I’m a Girl, and I’m a Princess, and This Is My Horse, „plasuje się pod względem jakości pomiędzy dwoma poprzednimi wydawnictwami”. Podsumowując cały projekt autor podkreśla niezmienną cechę zespołu, jaką jest według niego „zaangażowanie się Underworld w ruch do przodu, jego chęć tworzenia odważnej muzyki eksperymentalnej i chęć rzucenia wyzwania filozoficznym wyobrażeniom o tym, jak projekty audio-wizualne mają być składane, udostępniane i dzielone^[3].

Po zrealizowaniu projektu Riverrun muzycy postanowili nagrać kolejny album studyjny, Oblivion with Bells. Jak stwierdził w wywiadzie dla MTV Karl Hyde:

Riverrun natomiast stał się inspiracją dla kolejnego projektu muzycznego zespołu, Drift. Rick Smith i Karl Hyde w wywiadzie dla magazynu Mixmag stwierdzili, iż większość założeń projektu Riverrun wydawała się im niedokończona, między innymi szkice pomysłów, które, choć zostały zmontowane w atrakcyjny sposób, wciąż były surowe. Dzięki projektowi Drift obaj mogli je zrealizować na znacznie wyższym poziomie^[9].