Robert Sainte-Rose – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1943 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 189 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Robert Sainte-Rose (ur. 5 lipca 1943 w Fort-de-France[1]) – francuski lekkoatleta, specjalista skoku wzwyż, wicemistrz Europy z 1966.
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, ale odpadł w kwalifikacjach[1]. Zajął 10. miejsce na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie[2].
Zdobył srebrny medal w na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie za swym kolegą z reprezentacji Francji Jacquesem Madubostem. Obaj skoczyli tę samą wysokość 2,12 m[3]. Zajął 8. miejsce na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie[4].
Zajął 9.–10. miejsce w finale na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zajął 10. miejsce w finale. Odpadł w kwalifikacjach na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach. Zajął 13. miejsce na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5].
Był mistrzem Francji w latach 1964–1968, wicemistrzem w 1969 i 1971 oraz brązowym medalistą w 1970 i 1972, a także brązowym medalistą w hali w 1974[6][7].
Kilkakrotnie poprawiał rekord Francji w skoku wzwyż do wyniku 2,19 m (1 września 1968 w Font-Romeu)[8].
Jego syn Georges Sainte-Rose był trójskoczkiem, uczestnikiem igrzysk olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Robert Sainte-Rose [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 14-15.
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 525 [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 18.
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, 532, 540 i 548 [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 28 października 2021, s. 320, 330, 339, 349, 359, 371 [dostęp 2021-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-29] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 12, 29, 48, 69 [dostęp 2021-11-03] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 93. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).