Robert Wangila – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Napunyi Wangila

Data i miejsce urodzenia	3 września 1967 Nairobi
Data i miejsce śmierci	24 lipca 1994 Las Vegas
Obywatelstwo	Kenia
Wzrost	175 cm cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	półśrednia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	27
Zwycięstwa	22
Przez nokauty	16
Porażki	5
Remisy	0
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kenia Igrzyska olimpijskie złoto Seul 1988 boks (waga półśrednia) Igrzyska afrykańskie złoto Nairobi 1987 waga półśrednia

Robert Napunyi Wangila (ur. 3 września 1967 w Nairobi, zm. 24 lipca 1994 w Las Vegas) – kenijski bokser. Mistrz olimpijski z 1988 roku w wadze półśredniej. W 1989 roku przeszedł na zawodowstwo. Zmarł w 1994 roku wskutek obrażeń mózgu doznanych w walce z Davidem Gonzalezem.

W 1987 roku zdobył złoty medal w wadze półśredniej (67 kg) na igrzyskach afrykańskich w Nairobi. Rok później w Seulu osiągnął największy sukces w karierze, zostając mistrzem olimpijskim. W finale znokautował Francuza Laurenta Boudouaniego. Tym samym został pierwszym afrykańskim złotym medalistą olimpijskim w boksie. Po igrzyskach przeszedł na zawodowstwo. Bilans walk amatorskich: 175-5 (w tym 165 zwycięstw przed czasem).

Będąc mistrzem olimpijskim i mając reputację boksera dysponującego niezwykle silnym, nokautującym ciosem, był uznawany za jednego z najlepiej rokujących debiutantów w wadze półśredniej od wielu lat. Pierwszą walkę na zawodowym ringu zanotował 24 lutego 1989 roku. W ciągu szesnastu miesięcy stoczył 12 pojedynków, wszystkie wygrywając, w tym 8 przed czasem.

W lipcu 1990 roku w swojej 13. walce został niespodziewanie znokautowany przez relatywnie mało znanego Erica Hernandeza (ówczesny bilans 14-3-0). Porażka ta spowodowała, że rozważał nawet zakończenie kariery. Jednak już trzy miesiące później ponownie walczył. W kolejnych ośmiu walkach zmierzył się z przeciętnymi rywalami, 7 z nich znokautował. W grudniu 1991 roku zmierzył się z doświadczonym Buckiem Smithem (91-2-2). Amerykanin pokonał go przez techniczny nokaut na początku drugiej rundy. Niecałe cztery miesiące później Wangila ponownie uległ przez TKO, tym razem Williamowi Hernandezowi (9-4-1). Spowodowało to przerwanie jego kariery na ponad 15 miesięcy. Po powrocie stoczył 4 walki, w tym jedną przegraną ponownie przed czasem.

W piątkowy wieczór 22 lipca 1994 roku w Las Vegas zmierzył się z Davidem Gonzalezem (38-3-1), późniejszym pretendentem do mistrzostwa świata WBC. Gonzalez wygrał przez techniczny nokaut w 9. rundzie. Wangila był przytomny; lekarz ringowy nie zdiagnozował żadnego urazu. Mimo to 30 minut później Kenijczyk zaczął wymiotować, po czym stracił przytomność w szatni. Przewieziono go do University Medical Center, gdzie w sobotę przeprowadzono operację, która wykryła wielki zakrzep na prawej półkuli mózgu pięściarza. Wangila zmarł następnego dnia o 10.30 rano.

• Kim Duk-koo

• Tim Kawakami, 1988 Olympic Gold Medalist Napunyi Dies After KO Loss, Los Angeles Times, 25 lipca 1994
• Robert Wangila, Box Rec

• Profil Wangili na DatabaseOlympics.com