Robuń (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robuń
gmina wiejska
1946-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1946–50: szczecińskie
1950–54: koszalińskie

Powiat

kołobrzeski

Siedziba

Robuń

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

13

brak współrzędnych

Robuń – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1946–1954[2] w woj. szczecińskim i koszalińskim (dzisiejsze woj. zachodniopomorskie). Siedzibą władz gminy był Robuń.

Gmina Robuń powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu kołobrzeskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. szczecińskiego[3][4]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem kołobrzeskim weszła w skład nowo utworzonego woj. koszalińskiego[5].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 13 gromad: Dargocice, Domacyno, Garnki, Gościnko, Karkowo, Karwin, Kowańcz, Krukowo, Malonowo, Ramlewo, Robuń, Wartkowo i Zwartowo[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. szczecińskiego
  2. Do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
  4. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
  5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312