Roztwór nienasycony – Wikipedia, wolna encyklopedia
Roztwór nienasycony – roztwór, w którym w danej temperaturze można rozpuścić jeszcze pewną ilość danej substancji, czyli roztwór, który nie jest roztworem nasyconym.
Roztwór nienasycony – roztwór, w którym w danej temperaturze można rozpuścić jeszcze pewną ilość danej substancji, czyli roztwór, który nie jest roztworem nasyconym.