Ruś Stara (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ruś Stara
Stara Ruś
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

wysokomazowiecki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Ruś Stara (Stara Ruś)

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

10

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

12

brak współrzędnych

Ruś Stara (pod koniec Stara Ruś[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Ruś Stara z siedzibą GRN w Rusi Starej utworzono – jako jedną z 8759 gromad[4] – w powiecie wysokomazowieckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 24/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Ruś Stara, Ruś Nowa, Rzące, Racibory Stare, Noski Śnietne, Bujny, Bujny Biszewo, Mazury i Sokoły Jaźwiny ze zniesionej gminy Sokoły oraz obszar dotychczasowej gromady Jabłoń Rykacze ze zniesionej gminy Piekuty w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

31 grudnia 1959 do gromady Ruś Stara przyłączono obszar zniesionej gromady Bruszewo[9].

1 stycznia 1969 do gromady Ruś Stara przyłączono wieś Kalinowo Stare ze znoszonej gromady Brzóski-Gromki[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr 24/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu wysokomazowieckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  8. Uchwała Nr LXIII/150/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wysokiem-Mazowieckiem z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 41)
  9. Uchwała 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)
  10. Uchwała Nr 57/XVI/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 29 kwietnia 1968 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 września 1968 r., Nr. 8, Poz. 65)
  11. Obwieszczenie Wydziału Organizacyjno-Prawnego Prezydium WRN w Białymstoku z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie podziału administracyjnego województwa białostockiego – stan na dzień 1 stycznia 1972 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)