Wietlica (owady) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wietlica

Rubiconia
Dohrn, 1860
R. intermedia
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Rodzina	tarczówkowate
Podrodzina	Pentatominae
Plemię	Carpocorini
Rodzaj	wietlica
Typ nomenklatoryczny
Cydnus intermedia Wolff, 1811
Synonimy
Apariphe Fieber, 1860 Aparyphe Marshall, 1868
Multimedia w Wikimedia Commons

Wietlica^[1] (Rubiconia) – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki o owalnym w zarysie, słabo wydłużonym, z wierzchu gęsto punktowanym ciele. Grzbietowa strona ciała ma ubarwienie głównie brązowe z głową niemal całkiem czarną lub czarnobrązową. Powierzchnia głowy jest wypukła oraz ma gęsto rozmieszczone, duże i głębokie punkty, a na nadustku niepunktowane żebro jaśniejszej barwy, biegnące przynajmniej w jego środkowej części. Przed biodrami odnóży przedniej pary nie występują płytkowate rozszerzenia spodu przedtułowia. Na śródpiersiu, między biodrami odnóży leży dobrze widoczne żebro, natomiast brak tam bruzdy. Na pleurytach zatułowia, w oddaleniu od bioder wyraźnie widać ujścia gruczołów zapachowych zaopatrzone w długie, zwężające się ku końcom kanały wyprowadzające. Otoczenie owych ujść jest matowe wskutek pomarszczenia i pobrużdżenia. Odwłok ma trzeci sternit pozbawiony skierowanego do przodu wyrostka^[2].

Rodzaj palearktyczny^[2], w Europie, w tym w Polsce reprezentowany tylko przez R. intermedia^[3][2].

Takson ten wprowadził w 1860 roku Carla Augusta Dohrna^[3][4]. Obejmuje dwa opisane gatunki^[4]:

• Rubiconia intermedia (Wolff, 1811) – wietlica obwiedziona
• Rubiconia peltata Jakovlev, 1890