Rudnik (Grudziądz) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dzielnica Grudziądza | |
Panorama Rudnika | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Grudziądza | 5 października 1954[1] |
SIMC | nie nadano[2] |
Wysokość | 38 m n.p.m. |
Strefa numeracyjna | 56 |
Kod pocztowy | 86-300 |
Tablice rejestracyjne | CG |
Położenie na mapie Grudziądza | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°26′15″N 18°45′20″E/53,437460 18,755674 |
Rudnik – dzielnica Grudziądza, której obszar leży w granicach miasta od 1954 roku[1][3]. Rozpościera się w rejonie ulic Zielonej i Miłej na południu miasta, nad Jeziorem Rudnickim Wielkim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa w powiecie grudziądzkim, od 1919 w województwie pomorskim. W 1934 w granicach nowej zbiorowej gminy Grudziądz[4], gdzie we wrześniu 1934 utworzył gromadę[5].
Po wojnie Rudnik stanowił jedną z 15 gromad gminy Grudziądz w powiecie grudziądzkim, od 1950 w województwie bydgoskim[6]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 całą gromadę Rudnik włączono do Grudziądza[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
- ↑ Jerzy Danielewicz – Dzieje Grudziądza, s. 115
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 600
- ↑ Pomorski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 220
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa