Rudnik (Grudziądz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudnik
Dzielnica Grudziądza
Ilustracja
Panorama Rudnika
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miasto

Grudziądz

W granicach Grudziądza

5 października 1954[1]

SIMC

nie nadano[2]

Wysokość

38 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-300

Tablice rejestracyjne

CG

Położenie na mapie Grudziądza
Mapa konturowa Grudziądza, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Rudnik”
Ziemia53°26′15″N 18°45′20″E/53,437460 18,755674

Rudnik – dzielnica Grudziądza, której obszar leży w granicach miasta od 1954 roku[1][3]. Rozpościera się w rejonie ulic Zielonej i Miłej na południu miasta, nad Jeziorem Rudnickim Wielkim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa w powiecie grudziądzkim, od 1919 w województwie pomorskim. W 1934 w granicach nowej zbiorowej gminy Grudziądz[4], gdzie we wrześniu 1934 utworzył gromadę[5].

Po wojnie Rudnik stanowił jedną z 15 gromad gminy Grudziądz w powiecie grudziądzkim, od 1950 w województwie bydgoskim[6]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 całą gromadę Rudnik włączono do Grudziądza[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63
  2. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
  3. Jerzy Danielewicz – Dzieje Grudziądza, s. 115
  4. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 600
  5. Pomorski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 220
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa