Ryō (waluta) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ryō (jap. 両) – dawna złota jednostka walutowa Japonii z czasów przed okresem Meiji, później zastąpiona przez jen.
Początkowo jednostka wagi w tradycyjnym systemie miar Shakkan-hō, gdzie 24 sho = 1 ryō, a 16 ryō = 1 kin[1]. Wywodziła się z chińskiego taela, przyswojonego w XIII wieku, który w XVI w. był już w powszechnym użyciu w Japonii.
Jako jednostka masy 1 ryō pierwotnie odpowiadał objętości 1 koku ryżu. W czasach siogunatu Tokugawów uległ przekształceniu w jednostkę monetarną. Nazwę odnoszono do złotych monet, w których zawartość tego kruszcu wynosiła ok. 16,8 g[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Japan: An Illustrated Encyclopedia. Tokyo: Kodansha Ltd., 1993, s. 1280. W innej relacji: 16 sho (朱) = 4 bu (部) = 1 ryō (両) (Reppa – Das grosse Münzen-Lexikon).
- ↑ Marcin Tatarczuk: Kaidan – japońskie opowieści niesamowite epoki Edo. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 42. ISBN 978-83-7436-265-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rio w Reppa – Das grosse Münzen-Lexikon. reppa.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (niem.). [dostęp 2015-11-06]