Ryan Cochran-Siegle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryan Cochran-Siegle
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1992
Burlington

Klub

Mount Mansfield

Debiut w PŚ

23.11 2011, Lake Louise (DNF - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

3.12 2011, Beaver Creek (29. miejsce - super G)

Pierwsze podium w PŚ

19.12 2020, Val Gardena (2. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Zjazd
złoto Roccaraso 2012 Kombinacja

Ryan Cochran-Siegle (ur. 27 marca 1992 w Burlington) – amerykański narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Ryan Cochran-Siegle pojawił się 16 grudnia 2007 roku w Sugarloaf, gdzie w zawodach FIS Race zajął 50. miejsce w slalomie. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zajmując między innymi jedenaste miejsce w supergigancie i dwunaste w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso zwyciężył w zjeździe, wyprzedzając dwóch Szwajcarów: Ralpha Webera i Nilsa Maniego. Parę dni później złoty medal zdobył także w kombinacji, tym razem wyprzedzając Henrika Kristoffersena z Norwegii oraz Słoweńca Žana Kranjca.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 26 listopada 2011 roku w Lake Louise, gdzie nie ukończył zawodów w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył parę dni później, 3 grudnia 2011 roku w Beaver Creek, zajmując 29. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 19 grudnia 2020 roku w Val Gardenie, kończąc rywalizację w zjeździe na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium Norwega Aleksandra Aamodta Kilde i Beata Feuza ze Szwajcarii.

Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata – jego najlepszym wynikiem na nich była 11. pozycja w supergigancie na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku. Na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku zajął 11. pozycję w gigancie, 14. w supergigancie i 23. w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Pekinie wywalczył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam Austriaka Matthiasa Mayera i Aleksandra Aamodta Kilde. Zajął tam także 14. miejsce w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończył.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 - Austria Marcel Hirscher
23. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:40,25 +2,71 Norwegia Aksel Lund Svindal
14. 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:24,44 +1,28 Austria Matthias Mayer
11. 18 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:18,04 +2,70 Austria Marcel Hirscher
14. 7 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:42,69 +1,22 Szwajcaria Beat Feuz
2. 8 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:19,94 +0,04 Austria Matthias Mayer
DNF1 13 lutego 2022 Pekin Gigant 2:09,35 - Szwajcaria Marco Odermatt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
15. 6 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:23,96 +1,67 Stany Zjednoczone Ted Ligety
DNF1 11 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:56,96 - Stany Zjednoczone Ted Ligety
28. 8 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:28,76 +3,38 Kanada Erik Guay
19. 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:28,60 +2,27 Szwajcaria Luca Aerni
25. 17 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:16,11 +2,80 Austria Marcel Hirscher
11. 6 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:24,20 +0,53 Włochy Dominik Paris
12. 9 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:19,98 +1,02 Norwegia Kjetil Jansrud
18. 11 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 1:47,71 +2,13 Francja Alexis Pinturault
21. 15 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:20,24 +3,64 Norwegia Henrik Kristoffersen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 30 stycznia 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:19,62 +3,38 Francja Alexis Pinturault
35. 31 stycznia 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:28,54 +9,81 Szwajcaria Reto Schmidiger
33. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:37,34 +2,79 Słowenia Boštjan Kline
12. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Kombinacja ? ? Szwajcaria Reto Schmidiger
11. 4 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:22,44 +1,68 Słowenia Boštjan Kline
1. 2 marca 2012 Włochy Roccaraso Zjazd 1:11,99 - -
DNF 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:02,73 - Szwajcaria Ralph Weber
28. 7 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:39,50 +2,65 Norwegia Henrik Kristoffersen
10. 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:38,44 +2,75 Finlandia Santeri Paloniemi
1. 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Kombinacja 31,49 pkt - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Val Gardena19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  2. Włochy Bormio29 grudnia 2020 (supergigant) – 1. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]