Rynna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rynna – półotwarta rura najczęściej kładziona wokół krawędzi dachu budynków, do której spływa woda opadowa z dachu podczas deszczu. Rynnę podtrzymuje wspornik rynny (inne nazwy: hak do rynny, pot. rynajza, rynhak).
Rynna często jest mylona z rurą spustową, czyli pionową rurą, łączącą rynnę z ziemią lub podziemną instalacją kanalizacji deszczowej.
Rynna działa na zasadzie grawitacyjnego spływu wody, dlatego jest położona ze spadkiem w kierunku rury spustowej. Obecnie coraz częściej wykorzystuje się podciśnieniowe rury typu pluvia, które nie wymagają zachowania spadków.
Zdarza się, że woda deszczowa nie jest odprowadzana z dachu do poziomu ziemi lub do instalacji kanalizacji deszczowej, tylko po zebraniu w rynnie swobodnie wypuszczona z wysokości za pomocą rzygaczy.
Organizacja Society for the Protection of Ancient Buildings w Wielkiej Brytanii organizuje co roku w listopadzie, w ostatnim dniu tygodnia, drobnych remontów budynków National Maintanance Week – symboliczny National Gutters Day (Narodowy Dzień Rynien)[1], podczas którego właściciele domów mają oczyścić rynny z liści i dokonać potrzebnych napraw przed nadejściem zimy[2][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ten Easy Energy Tips. National Maintanance Week. [dostęp 2013-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 stycznia 2013)]. (ang.).
- ↑ Check your gutters before winter storms. Spenborough Guardian, 3 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 czerwca 2013)]. (ang.).
- ↑ David Freezer: Norwich Society backs campaign to smarten up our fine city. Eastern Daily Press, 23 listopada 2011. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).