Ryszard Zacharski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Zacharski
Wierzeński
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1886
Jezierna

Data i miejsce śmierci

24 maja 1979
Penley

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Polski Korpus Posiłkowy
Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty,
4 Pułk Piechoty,
2 Pułk Piechoty,
10 Pułk Saperów,
10 Batalion Sanitarny,
6 Szpital Okręgowy5 Kresowa Dywizja Piechoty

Stanowiska

lekarz pułkowy
szef sanitarny dywizji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Ryszard Leopold Zacharski[a] (ur. 16 lutego 1886 w Jeziernej, zm. 24 maja 1979 w Penley) – doktor nauk medycznych, lekarz dermatolog, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Lekarze I Brygady Legionów Polskich. U góry w środku dr Ryszard Zacharski. Pod nim dr Emil Bobrowski

Urodził się 16 lutego 1886 w Jeziernej jako syn Kazimierza (niższy urzędnik kolejowy)[1]. W 1906 ukończył osiem klas w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku bez zdania egzaminu dojrzałości (w jego klasie byli m.in. Michał Drwięga, Marian Placzek, Bronisław Polityński Michał Stepek, Tadeusz Zaleski)[2][3][4]. Został absolwentem studiów medycznych z 1913. Uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Wraz z tzw. kompanią wiedeńską przydzielony do 1 pułku piechoty w ramach III Brygady. 11 października 1914 został awansowany do stopnia podporucznika lekarza. W tej randzie do stycznia 1915 służył jako lekarz pułku w VI batalionie. Potem skierowany do szpitala w Kętach, a następnie od 1915 był lekarzem I batalionu 4 pułku piechoty[5], biorąc udział w kampanii na Lubelszczyźnie i Wołyniu. 1 listopada 1915 został awansowany do stopnia porucznika lekarza. Później pracował w szpitalu w Tarnowie (1917), następnie na stanowiska lekarza komisji poborowej Powiatowego Urzędu Ziemskiego w Sieradzu. 1 sierpnia 1917 płk Leon Berbecki wskazał go do awansowania do stopnia kapitana. Po kryzysie przysięgowym wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i był lekarzem w 2 pułku piechoty.

Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę nieodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7][8]. Odkomenderowany jako oficer przydzielony do stanu pułku z innego korpusu osobowego pełnił funkcję starszego lekarza pułku w 10 pułku saperów w garnizonie Przemyśl[9] od 1923 do 1925. W 1923 pozostawał oficerem nadetatowym 10 batalionu sanitarnego[10][11]. Później pracował w Szpitalu Okręgowym nr X w Przemyślu (1928)[12]. Został awansowany do stopnia podpułkownika lekarza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[13]. W korpusie oficerów sanitarnych lekarzy był zweryfikowany w 1930 z lokatą 54[14], a w 1931 z lokatą 42[15]. Następnie pracował w Szpitalu Okręgowym nr VI we Lwowie (1932)[16]. W tym mieście był członkiem Towarzystwa Lekarzy Polskich[17]. W 1933 brał udział w XIV Zjeździe Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu[18]. Według stanu z marca 1939 w stopniu podpułkownika był starszym ordynatorem oddziału chirurgicznego 6 Szpitala Okręgowego[19]. We Lwowie pracował jako lekarz dermatolog, do 1939 zamieszkiwał przy ulicy Chodkiewicza 8[20].

Po wybuchu II wojny światowej nadal był we Lwowie. W 1941 został w tym rejonie aresztowany przez Sowietów. Po zawarciu Układu Sikorski-Majski został zwolniony. Wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Był szefem sanitarnym w 5 Kresowej Dywizji Piechoty.

Po wojnie i zdemobilizowaniu pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zamieszkiwał przy ulicy 167 Fordwych Road w Londynie[21].

Zmarł 24 maja 1979 w szpitalu w Penley[22]. Został pochowany na cmentarzu w Wrexham.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W 1935 dokonano zmiany imienia z Ryszard na Ryszard Leopold. Stwierdzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 8, s. 62, 1 czerwca 1935. 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1902/1903 (zespół 7, sygn. 32). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 579.
  2. ↑ 25. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1905/1906. Sanok: 1906, s. 51, 64.
  3. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 131 z 1 lipca 1906. 
  4. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-03-23].
  5. ↑ Lista oficerów wszystkich Brygad Legionowych (niekompletna) ze stanem z dnia 1 kwietnia 1916 roku. stankiewicze.com. [dostęp 2014-12-15].
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1220.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1181.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 729.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 892.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1179.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 711.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 323.
  14. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1930, s. 9.
  15. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1931, s. 9.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 871.
  17. ↑ Sprawozdanie Rady Zawiadowczej Towarzystwa Lekarzy Polskich we Lwowie za rok 1938, s. 4.
  18. ↑ Lista uczestników XIV. Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu. „Dziennik XIV. Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu”, s. 6, Nr 2 z 12 września 1933. 
  19. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 891.
  20. ↑ 1939 Lwow City Directory and Province Gazetteer. genealogyindexer.org. [dostęp 2014-12-15].
  21. ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 152.
  22. ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 36, s. 99, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie. 
  23. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  24. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża i Medalu Niepodległości. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 362, Nr 8 z 11 listopada 1931. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 
  25. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ryszard_Zacharski&oldid=74385923”