Rząd Aleksandra Bacha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rząd Alexandra Bacha – rząd Cesarstwa Austrii od 1852 do 1859.

Po śmierci premiera – księcia Felixa Schwarzenberga w 1852, i w związku z tym rozwiązaniu jego rządu, tytułu premiera nie odnowiono, bo nominalną głową rządu został cesarz Franciszek Józef I, w imieniu którego rządził minister spraw wewnętrznych Aleksander von Bach (jego rządy nazywano erą neoabsolutyzmu).

Rząd ten rozbudował centralistyczną i skrajnie biurokratyczną administrację. Najmniejszą jednostką administracyjną było dominium, jednostką wyższą został nowo utworzony powiat (niem. Bezirk), na którego szczeblu utworzono sądy i instytucje podatkowe.

W 1855 zawarł konkordat z Watykanem. Wskutek konkordatu kościołowi rzymskokatolickiemu podporządkowano całe szkolnictwo ludowe, i w części średnie. W sprawach małżeńskich ustawodawstwo cywilne podporządkowano zasadom prawa kanonicznego. Śluby kościelne stały się obowiązkowe dla wszystkich chrześcijan.

W dziedzinie ochrony porządku publicznego na wsiach utworzono żandarmerię, a w miastach dyrekcje policji, podlegające ministerstwu policji.

Ministrem spraw zagranicznych w tym rządzie był hrabia Buol von Schauenstein, ministrem oświaty Leopold von Thun und Hohenstein^[1].

• WaldemarW. Łazuga WaldemarW., Rządy polskie w Austrii. Gabinet Kazimierza hr. Badeniego 1895-1897, Poznań: Wydaw. Naukowe UAM, 1991, ISBN 83-232-0214-1, OCLC 830073197 . Brak numerów stron w książce
• Henryk Wereszycki - Historia Austrii, Warszawa 1972