Rząd Tomasza Arciszewskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rząd Tomasza Arciszewskiego
	Polska
	; Rząd Tomasza Arciszewskiego. Premier Tomasz Arciszewski siedzi, od lewej ministrowie: Stanisław Sopicki, Jan Kwapiński, Adam Tarnowski, Adam Pragier, Adam Romer, Zygmunt Berezowski, Władysław Folkierski, Bronisław Kuśnierz
Premier	Tomasz Arciszewski
Partie	Polska Partia Socjalistyczna; Stronnictwo Narodowe; Stronnictwo Pracy; Stronnictwo Ludowe
Kadencja	od 29 listopada 1944; do 5 lipca 1945 / 2 lipca 1947
Poprzedni	Rząd Stanisława Mikołajczyka
Następny	Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej; Rząd Tadeusza Komorowskiego

Rząd Tomasza Arciszewskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Tomasza Arciszewskiego, sformowany 29 listopada 1944 roku. Istniał do 2 lipca 1947 roku. Rząd 5 lipca 1945 utracił uznanie międzynarodowe.

Rząd był koalicyjnym gabinetem Polskiej Partii Socjalistycznej, Stronnictwa Narodowego i Stronnictwa Pracy. Nie weszło w jego skład ugrupowanie poprzedniego premiera - Stronnictwo Ludowe, reprezentowane jedynie przez jednego z ministrów dla spraw Kraju.

Zobacz też: Uznanie międzynarodowe rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie.

Rada Ministrów Tomasza Arciszewskiego (1944–1945/1947)

Funkcja	Nazwisko		Czas pełnienia funkcji			Lata życia
Funkcja	Nazwisko		Od	Do		Lata życia
Prezes Rady Ministrów		Tomasz Arciszewski (PPS)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[2]	5 lipca 1945	1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[3]	1877–1955
Minister spraw wewnętrznych		Zygmunt Berezowski (SN)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1891–1979
Minister prac kongresowych		Władysław Folkierski (SN)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1890–1961
Minister przemysłu, handlu i żeglugi		Jan Kwapiński (PPS)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1885–1964
Minister sprawiedliwości		Bronisław Kuśnierz (SP)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1883–1966
Minister informacji i dokumentacji		Adam Pragier (PPS)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1886–1976
Minister odbudowy administracji publicznej		Stanisław Sopicki (SP)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1903–1976
Minister spraw zagranicznych		Adam Tarnowski	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[4]		1947-07-02 2 lipca 1947_(dts)^[5]	1892–1956
Delegat na Kraj-Wicepremier^[a]		Jan Jankowski (SP)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[6]		1945-04-07 7 kwietnia 1945_(dts)^[b]^[7]	1882–1953
Minister dla spraw Kraju^[a]		Adam Bień (SL)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[6]		1945-04-07 7 kwietnia 1945_(dts)^[b]^[7]	1899–1998
Minister dla spraw Kraju^[a]		Stanisław Jasiukowicz (SN)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[6]		1945-04-07 7 kwietnia 1945_(dts)^[b]^[7]	1882–1946
Minister dla spraw Kraju^[a]		Antoni Pajdak (PPS)	1944-11-29 29 listopada 1944_(dts)^[6]		1945-04-07 7 kwietnia 1945_(dts)^[b]^[7]	1894–1988

Skład rządu

Tomasz Arciszewski (PPS) – premier oraz kierownik Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej
Jan Kwapiński (PPS) – minister przemysłu i handlu oraz kierownik Ministerstwa Skarbu
Zygmunt Berezowski (SN) – minister spraw wewnętrznych
Adam Pragier (PPS) – minister informacji i dokumentacji
Bronisław Kuśnierz (SP) – minister sprawiedliwości
Władysław Folkierski (SN) – minister spraw kongresowych oraz kierownik Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
Adam Tarnowski – minister spraw zagranicznych
Stanisław Sopicki (SP) – minister odbudowy administracji publicznej
Marian Kukiel – kierownik Ministerstwa Obrony Narodowej

Krajowa Rada Ministrów (część Rady Ministrów):

Jan Stanisław Jankowski (SP) – wicepremier
Adam Bień (SL) – minister bez teki
Antoni Pajdak (PPS) – minister bez teki
Stanisław Jasiukowicz (SN) – minister bez teki

Ministrowie – członkowie Krajowej Rady Ministrów – zostali aresztowani przez NKWD 28 marca 1945, wywiezieni do Moskwy i tam sądzeni w pokazowym procesie szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego (18–21 czerwca 1945 r.).

Uwagi

↑ ^a ^b ^c ^d Członek Krajowej Rady Ministrów.
↑ ^a ^b ^c ^d 7 kwietnia 1945 Rada Jedności Narodowej zdecydowała o nieodbudowaniu Krajowej Rady Ministrów.

Przypisy

↑ 5 lipca 1945 rząd Tomasza Arciszewskiego stracił uznanie międzynarodowe.
↑ Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 29
↑ Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 4
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 30
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 5
↑ ^a ^b ^c ^d Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.402
↑ ^a ^b ^c ^d Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.460

Bibliografia

K. Tarka, Emigracyjna dyplomacja: polityka zagraniczna Rządu RP na Uchodźstwie 1945–1990, Kraków 2003, s. 281.

[kraj-6] Członek Krajowej Rady Ministrów.

[RJN-8] 7 kwietnia 1945 Rada Jedności Narodowej zdecydowała o nieodbudowaniu Krajowej Rady Ministrów.

[1] 5 lipca 1945 rząd Tomasza Arciszewskiego stracił uznanie międzynarodowe.

[2] Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 29

[3] Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 4

[RM-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 30

[RM2-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 5

[KRM-7] Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.402

[KRM2-9] Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.460

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

[b]

[7]

Polska
Rząd Tomasza Arciszewskiego. Premier Tomasz Arciszewski siedzi, od lewej ministrowie: Stanisław Sopicki, Jan Kwapiński, Adam Tarnowski, Adam Pragier, Adam Romer, Zygmunt Berezowski, Władysław Folkierski, Bronisław Kuśnierz
Premier	Tomasz Arciszewski
Partie	Polska Partia Socjalistyczna Stronnictwo Narodowe Stronnictwo Pracy Stronnictwo Ludowe
Kadencja	od 29 listopada 1944 do 5 lipca 1945^[1] / 2 lipca 1947
Poprzedni	Rząd Stanisława Mikołajczyka
Następny	Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej Rząd Tadeusza Komorowskiego