Sędzia liniowy (piłka siatkowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sędzia liniowy – sędzia sportowy odpowiedzialny za egzekwowanie przepisów gry w piłkę siatkową podczas meczu.

W światowych i oficjalnych zawodach Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej (FIVB) musi być obowiązkowo czterech sędziów liniowych. Stoją oni w wolnej strefie w odległości 1–3 metrów od każdego narożnika boiska, na umownym przedłużeniu linii, którą obserwują. Jeżeli w obsadzie sędziowskiej jest tylko dwóch sędziów liniowych, stoją oni przy rogach boiska po prawej stronie każdego z sędziów (pierwszego i drugiego), po przekątnej w odległości 1–2 metrów od narożnika boiska. Każdy z nich obserwuje linię końcową i linię boczną po swojej stronie^[1].

Sędziowie liniowi wykonują swoje funkcje używając chorągiewek (40 × 40 centymetrów), sygnalizując za ich pomocą rodzaj popełnionych błędów^[1]:

• piłka „w boisku” lub piłka „autowa”, gdy upada ona w pobliżu obserwowanych przez nich linii,
• dotknięcie piłki „autowej” przez zespół, po którego stronie upada piłka,
• dotknięcie antenki przez piłkę, przejście piłki z zagrywki na drugą stronę siatki poza przestrzenią przejścia i tak dalej,
• wyjście przez któregokolwiek z zawodników (z wyjątkiem zawodnika zagrywającego) poza swoje boisko w momencie wykonania zagrywki,
• błąd stopy (przekroczenie linii) zawodnika zagrywającego,
• każdy kontakt z 80-centymetrową antenką po swojej stronie boiska któregokolwiek z zawodników w czasie gry piłką lub gdy wpływa to na grę,
• przejście piłki przez pionową płaszczyznę siatki poza przestrzenią przejścia nad boisko przeciwnika lub dotknięcie antenki przez piłkę po swojej stronie boiska,
• sędzia liniowy na prośbę sędziego pierwszego musi powtórzyć swoją sygnalizację.

Zobacz multimedia związane z tematem: Sędzia liniowy (piłka siatkowa)

• Polski Związek Piłki Siatkowej: Oficjalna sygnalizacja sędziów liniowych