Słowik (Kielce) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Słowik (oficjalnie Słowik-Willa[1]) – południowo-zachodnia część[2] Kielc, położona pomiędzy Pasmem Zgórskim a Pasmem Posłowickim. Przepływa przez nią rzeka Bobrza. Słowik był w drugiej połowie XIX wieku i pierwszej połowie XX wieku zapleczem wypoczynkowym miasta Kielce. Przebiega przez niego droga wojewódzka nr 762 oraz linia kolejowa w kierunku Krakowa. Znajduje się tu przystanek kolejowy Kielce Słowik oraz kościół pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
Słowik graniczy z:
- od północy: Białogon, Zalesie
- od południa: miejscowość Zagrody, Sitkówka
- od zachodu: Nowiny
- od wschodu: Białogon
Słowik jest punktem początkowym zielonego szlaku spacerowego prowadzącego do rezerwatu Biesak-Białogon.
Przez Słowik przechodzi również niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa.
Komunikacja miejska – linie 19, 27, 29, 31 oraz linia sezonowa, T[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Słowik – miejscowość w gminie Nowiny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju), integralne części miasta Kielce.
- ↑ Kielce nie posiadają jednolitego, usankcjonowanego ustawą podziału administracyjnego, stąd nazwanie Słowika osiedlem lub dzielnicą może prowadzić do błędu.
- ↑ ZTM Kielce.