SKŁ Górnik Sanok – Wikipedia, wolna encyklopedia
Logo klubu na torze Błonie w Sanoku | |
Pełna nazwa | Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik” Sanok |
---|---|
Barwy | niebiesko-pomarańczowe-zielono-czarne |
Data założenia | 26 lutego 1980 |
Państwo | |
Adres | ul. Królowej Bony 3, 38-500 Sanok |
Prezes | Jarosław Adamczuk |
Trener | Marek Drwięga, Grzegorz Kudła, Mateusz Tokarski, Grzegorz Wysocki |
Strona internetowa |
Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik” Sanok – klub sportowy łyżwiarstwa szybkiego z siedzibą w Sanoku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Klub został założony 26 lutego 1980 przez komitet, założony przez przedstawicieli Przedsiębiorstwo Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku i działaczy Międzyszkolnego klubu sportowego Zryw Sanok[1][2][3][4]. We władzach klubu zasiedli Roman Nycz (prezes), Leszek Ciuk (wiceprezes), Andrzej Brygidyn (wiceprezes ds. wychowawczych), Stanisław Sawicki (wiceprezes ds. sportowych), Kazimierz Mielczarek (sekretarz), Adam Jakubowicz (skarbnik)[5][6]. Patronem klubu zostało Przedsiębiorstwo Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku[7]. Z tego względu przyjęto barwy klubowe czarne i zielone[4]. Pierwotnie klub posiadał sekcje łyżwiarską i strzelecką[4]. Trenerami w klubie zostali m.in. Edward Pilszak[8][9][10], Grzegorz Wysocki, Marek Drwięga, Wiesław Uczeń[4]. W 1987 prezesem klubu został Stanisław Sawicki, w 1993 Ryszard Szwast[4]. Jego miejsce w sierpniu 2004 zajął Jarosław Adamczuk (w zarządzie zasiadł wówczas m.in. Tadeusz Mleczko)[11].
Zawodnikom klubu służył tor łyżwiarski Błonie w Sanoku.
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnik Górnika Sanok Jan Mazur w dyscyplinie short track był reprezentantem Polski na Zimowej Uniwersjadzie 1993[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marian Struś. Łyżwiarstwo szybkie ma mecenasa. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 6 (171), s. 8, 20-29 lutego 1980.
- ↑ Powstał Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 7 (172) z 1-10 marca 1980.
- ↑ Roman Rybicki. W tempie.... „Nowiny”, s. 3, Nr 290 z 6 grudnia 1984.
- ↑ a b c d e Piotr Wacławski. 20 lat Górnika. „Tygodnik Sanocki”. Nr 4 (429), s. 17, 28 stycznia 2000.
- ↑ Powstał Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 7 (172), s. 2, 1-10 marca 1980.
- ↑ Jan Cesarczyk. Stawka na młodzież – dewizą SKŁ „Górnik”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 7 (172), s. 8, 1-10 marca 1980.
- ↑ Łyżwiarstwo szybki ma mecenasa. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 6 (171) z 20-29 lutego 1980.
- ↑ „Górnika” raczkowanie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 5 (261) z 10-10 lutego 1983.
- ↑ Górnika dzień powszedni. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 18 (274) z 1-10 lipca 1983.
- ↑ Łyżwiarze na rowerach i w siłowni. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 21 (420) z 10-31 lipca 1987.
- ↑ Nowy prezes Górnika. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34 (667), s. 11, 20 sierpnia 2004.
- ↑ Piotr Zawadzki. Biało-czerwoni. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 28 z 4 lutego 1993.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Powstał Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 2, Nr 7 (172) z 1-10 marca 1980.
- Piotr Wacławski. 20 lat Górnika. „Tygodnik Sanocki”. Nr 4 (429), s. 17, 28 stycznia 2000.
- Piotr Wacławski. 20 lat Górnika (dokończenie). „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (430), s. 17, 4 lutego 2000.
- Sport w Sanoku w okresie powojennym. isanok.pl. [dostęp 2016-01-12].