SN 1181 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Supernowa SN 1181

Silne radioźródło 3C 58, prawdopodobnie pozostałość po supernowej SN 1181 Zdjęcie z teleskopu Chandra (NASA)
Data odkrycia	1181
Dane obserwacyjne (J2000)
Typ supernowej	nieznany
Galaktyka	Droga Mleczna
Gwiazdozbiór	Kasjopea
Rektascensja	02h 05m 37,0s
Deklinacja	+64° 49′ 42″
Największa jasność	-1?m
Charakterystyka fizyczna
Przodek	nieznany
Typ przodka	nieznany
Uwagi	widoczna przez 185 nocy

SN 1181 – supernowa po raz pierwszy zauważona pomiędzy 4 a 6 sierpnia 1181, kiedy to chińscy i japońscy astronomowie zanotowali ją w ośmiu różnych tekstach.

Jedna z zaledwie ośmiu supernowych z Drogi Mlecznej widocznych gołym okiem, zanotowanych w źródłach pisemnych. Wystąpiła w gwiazdozbiorze Kasjopei i była widoczna na nocnym niebie przez około 185 dni.

Pulsar J0205+6449 (znany też jako 3C 58), który kręci się około 15 razy na sekundę, jest prawdopodobnie pozostałością tego wydarzenia. Jeżeli supernowa i pulsar są powiązane, gwiazda ciągle rotuje z mniej więcej podobną energią jak gdyby była uformowana pierwszy raz, w przeciwieństwie do Mgławicy Kraba, będącej pozostałością po supernowej SN 1054 z roku 1054, która straciła dwie trzecie energii rotacji w zbliżonym przedziale czasowym.

• SN 1181 w bazie SIMBAD (ang.)
• Hartmut Frommert: Supernova 1181. Students for the Exploration and Development of Space (SEDS). [dostęp 2016-10-27]. (ang.).