Salome II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Salome II (ur. ok. 15 p.n.e.) - królewna żydowska.

Córka Heroda Wielkiego z małżeństwa z Elpis, jedno z jego najmłodszych dzieci obok Fazaela III i Roksany. W chwili śmierci ojca w 4 p.n.e. Salome II i Roksana były jedynymi niezamężnymi córkami Heroda.

Ojciec przeznaczył jej pewien zapis w testamencie, dodatkowo cesarz rzymski Oktawian August przyznał Salome II 250 000 sztuk srebra. Poślubiła swojego brata stryjecznego - nieznanego z imienia syna Ferorasa. Jej dalsze losy nie są znane. Zmarła bezpotomnie.

• Ciecieląg Jerzy, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego. Palestyna w epoce rzymsko-herodiańskiej, Kraków 2002, s. 97.