Salvatore Morale – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1938 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 183 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Salvatore Morale (ur. 4 listopada 1938 w Teolo, w prowincji Padwa[1]) – włoski lekkoatleta płotkarz, medalista olimpijski z Tokio z 1964 i mistrz Europy.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów przez płotki. Rozpoczął karierę międzynarodową od zwycięstwa w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1959 w Turynie[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie odpadł w półfinale biegu na 400 metrów przez płotki[1]. Ponownie zwyciężył w tym biegu na uniwersjadzie w 1961 w Sofii[2].
15 października 1961 w Rzymie Morale ustanowił rekord Europy w biegu na 400 metrów przez płotki wynikiem 49,7 s[3]. Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie zdobył złoty medal na tym dystansie, wyprzedzając Niemców Jörga Neumanna i Helmuta Janza[4] i wyrównał rekord świata należący do Glenna Davisa rezultatem 49,2 s[3][5]. Na tych samych mistrzostwach zajął wraz z kolegami 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 m[6]. Zdobył brązowy medal na 400 m przez płotki na uniwersjadzie w 1963 w Porto Alegre[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów przez płotki, ulegając jedynie Rexowi Cawleyowi ze Stanów Zjednoczonych i Johnowi Cooperowi z Wielkiej Brytanii. Startował również w sztafecie 4 × 400 metrów, gdzie odpadł w eliminacjach[1], ale ustanowił rekord Włoch w tej konkurencji wynikiem 3:07,6[7]. Po igrzyskach zakończył karierę.
Był sześciokrotnym rekordzistą Włoch na 400 m przez płotki (do wyniku 49,2 14 września 1962 w Belgradzie)[8].
Morale był mistrzem Włoch na 400 m przez płotki w 1957, 1958, 1960 i 1961[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Salvatore Morale [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ a b c World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2011-12-11] (ang.).
- ↑ a b José María García , Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 18 [dostęp 2024-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 518 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 129 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 520 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 182.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 78.
- ↑ Campionati “assoluti” – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it, s. 20 [dostęp 2021-05-03] (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Salvatore Morale, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-12-11] (ang.).