French
DeutschSamkowa Czuba – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 1189 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°16′19,8″N 19°55′36,1″E/49,272167 19,926694 | |
Samkowa Czuba (1189 m) – niewielkie reglowe wzniesienie po zachodniej stronie wylotu Doliny Strążyskiej w polskich Tatrach Zachodnich[1]. Źródłem nazwy jest podhalańskie nazwisko lub przezwisko Samek[2].
Samkowa Czuba to łagodne wzniesienie o kopulastych kształtach. Znajduje się w dolnej części północno-wschodniego grzbietu Łysanek oddzielającego Dolinę Strążyską od Suchego Żlebu[1]. Od wyżej położonego w tym grzbiecie Samkowego Zwornika (1317 m) oddziela ją przełęcz Samkowe Siodło. Jest całkowicie zalesiona, porasta ją naturalny las świerkowo-jodłowo-bukowy, jeden z najlepiej zachowanych w całych Tatrach[3]. U jej podnóży od strony Doliny Strążyskiej znajdują się nagie wapienne turnie: Skała Jelinka i Kominy Strążyskie. Od północnej strony jej zalesione stoki opadają do Kotliny Zakopiańskiej. Znajdują się w nich dwa niewielkie jary okresowych potoków[3][4].
Samkowa Czuba jest turystycznie niedostępna. Znajduje się na obszarze ochrony ścisłej Regle Zakopiańskie. Jedynie jej północnymi podnóżami prowadzi Droga pod Reglami[5].
Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie na Samkowej Czubie storzana bezlistnego[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03].
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.