Santiago López de Rego y Labarta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Santiago López de Rego y Labarta
Biskup
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1869
Santiago de Compostela

Data śmierci

23 sierpnia 1941

Wikariusz apostolski Marianów, Karolinów i Wysp Marshalla
Okres sprawowania

1923–1938

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

30 sierpnia 1903

Nominacja biskupia

25 maja 1923

Sakra biskupia

26 sierpnia 1923

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 sierpnia 1923

Miejscowość

Tokio

Konsekrator

Mario Giardini B

Współkonsekratorzy

Jean-Pierre Rey MEP

Santiago López de Rego y Labarta SI (ur. 3 marca 1869 w Santiago de Compostela, zm. 23 sierpnia 1941) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, jezuita, misjonarz, biskup, wikariusz apostolski Marianów, Karolinów i Wysp Marshalla.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Santiago López de Rego y Labarta urodził się 3 marca 1869 w Santiago de Compostela w Hiszpanii. 30 sierpnia 1903 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Towarzystwa Jezusowego.

25 maja 1923 papież Pius XI mianował go wikariuszem apostolskim Marianów, Karolinów i Wysp Marshalla oraz biskupem tytularnym Dionysiopolis. 26 sierpnia 1923 w Tokio[1] przyjął sakrę biskupią z rąk delegata apostolskiego w Japonii abpa Mario Giardiniego B. Współkonsekratorem był arcybiskup tokijski Jean-Pierre Rey MEP. Towarzyszył im prefekt apostolski Sapporo o. Wenceslaus Kinold OFM.

29 października 1938 przeszedł na emeryturę. Administrował wikariatem do 30 maja 1939, gdy wyjechał do Hiszpanii. Zmarł 23 sierpnia 1941 w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]