Saran mac Coelbad – Wikipedia, wolna encyklopedia

Saran mac Coelbad
legendarny król Dál nAraidi
Poprzednik

Caelbad

Następca

Condla mac Coelbad

legendarny król Ulaidu
Okres

od 358
do 384

Poprzednik

Caelbad

Następca

Forgg (Forgo) mac Dalláin (?)

Dane biograficzne
Ojciec

Caelbad

Saran mac Coelbad – legendarny król Dál nAraidi i Ulsteru w latach 358–384, syn i następca Caelbada (Coeluba), legendarnego króla Ulsteru i zwierzchniego króla Irlandii, stryj historycznego króla Dál nAraidi i Ulsteru, Eochaida V mac Condlai (zm. 553).

Informacje o jego rządach w Ulsterze z Emain Macha czerpiemy ze źródeł średniowiecznych. W „Rawlinson B 502”, manuskrypcie z XII w., zanotowano na jego temat: „Saran m[ac] Coelbad.xxui. [bliadna]” (faksym. 157), zaś „Laud 610” (XV w.) „Sarán m[a]c Coelbaith.xxui. blī[adn]a” (fol. 107 b 26). Zapisano tam małymi literami rzymską cyfrę XXVI, oznaczającą dwadzieścia sześć lat rządów.

Chronologia

[edytuj | edytuj kod]

Uczeni uważają chronologię wczesnej irlandzkiej historycznej tradycji za sztucznie urobioną. Datują upadek stolicy Emain Macha na 450 r. Według danych genealogicznych Saran nie mógł tak wcześniej panować nad Ulsterem, bowiem jego bratanek Eochaid V zmarł w 553 r. Według legendy miał zostać przeklęty przez samego św. Patryka. Z tego powodu jego potomkowie stracili królewskość. Pomimo otrzymanego przekleństwa, Saran najechał królestwo Dalriady, zagarniając jeńców. Na tej podstawie trzeba przesunąć czas rządów Sarana na połowę V w. Jego następcą na tronie Dál nAraidi został brat, Condla mac Coelbad.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Charles-Edwards T. M., Early Christian Ireland, Cambridge University Press 2004, s. 59–60, ISBN 0-521-36395-0.
  • Corpus genealogiarum Hiberniae, ed. M. O’Brien, Dublin 1982, s. 277.
  • Meyer K. (ed.), The Laud Genealogies and Tribal Histories, „Zeitschrift für Celtische Philologie”, 8 (1912), s. 327.
  • Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 375, ISBN 3-598-21543-6.