Schiavonia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schiavonia – we wczesnym średniowieczu prowincja Republiki Weneckiej leżąca na obszarze byłych prowincji rzymskich: Dalmacji, zachodniej Panonii, południowej części Noricum oraz Galii Przedalpejskiej, które na początku VII wieku zajęte zostały przez plemiona Chorwatów i Serbów.

O ziemie te rywalizowały w przeszłości Bizancjum, Frankowie, Święte Cesarstwo Rzymskie i Królestwo Węgier. W XVI wieku prowincja dzieliła się na Chorwację, Bośnię, Serbię, Dalmację, Liburnię, Istrię i Karyntię.

W kolejnych wiekach nazwa i granice prowincji zmieniały się. W najstarszych zapisach region występuje również pod nazwą in Sclavonis, Schiavonia, w późniejszych – Venezia Schiavonia, Schiavonia Veneta, Sclavonia, które odnoszą się do dzisiejszej Słowenii^[1].

Przypisy

↑ Rado L. Lenček, Jan Baudouin de Courtenay on the Dialects Spoken in Venetian Slovenia and Rezija, 1977; Emil Tokarz, Słowiańszczyzna w kontekście przemian Europy końca XX wieku, 2001

Zobacz też

[1] Rado L. Lenček, Jan Baudouin de Courtenay on the Dialects Spoken in Venetian Slovenia and Rezija, 1977; Emil Tokarz, Słowiańszczyzna w kontekście przemian Europy końca XX wieku, 2001

[1]