Scrim – Wikipedia, wolna encyklopedia

$crim
$lick $loth
Imię i nazwisko

Scott Anthony Arceneaux Jr.

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1989
Marrero

Pochodzenie

Nowy Orlean

Gatunki

alternatywny hip-hop, trap, phonk, cloud rap, shadow rap, emo hip-hop, trap metal, horrorcore

Zawód

raper, producent muzyczny

Aktywność

2014 - teraz

Wydawnictwo

G*59 Records

Powiązania

Ruby da Cherry, Juicy J, Fat Nick, Pouya, Denzel Curry, Ramirez, Black Smurf, Germ, Getter Travis Barker

Współpracownicy
Ruby da Cherry
Zespoły
$uicideboy$
Strona internetowa

Scrim (zapis stylizowany: $crim), a właściwie Scott Anthony Arceneaux Jr. (ur. 11 kwietnia 1989 w Marrero) – amerykański raper, autor tekstów, producent muzyczny, jeden z założycieli wydawnictwa płytowego G*59 Records, a także członek grupy muzycznej $uicideboy$[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Scott Anthony Arceneaux Jr. urodził się 11 kwietnia 1989 r. w Marrero w Luizjanie. Arceneaux pierwotnie zajmował się produkcją muzyki, inspiracji zaczerpnął od takich gwiazd jak T-Pain czy Kanye West, kupił w tym celu swój pierwszy laptop, którego używał do rozpoczęcia kariery jako DJ za pieniądze uzyskane ze sprzedaży narkotyków. Zamiłowanie Arceneaux do DJ’ingu rozszerzyło się, gdy zaczął uczęszczać do Delgado Community College, był tam zatrudniany na imprezy DJ’skie. Pracował także przy sprzedaży używanych mebli, a po trzech latach został zwolniony za nowe tatuaże na rękach[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Scrim jest kuzynem innego obecnie znanego rapera, Ruby’iego da Cherry, dorastali jako jedne z nielicznych białych dzieci w dzielnicach zamieszkiwanych głównie przez Afroamerykanów Crescent City[3]. Często wpadali razem w kłopoty, więc ich matki rozdzielały ich przez większość nastoletnich lat.

Scott zaczynał jako DJ i prowadził mixtape’y, zanim jeszcze zaczął rapować. Po ukończeniu szkoły średniej połączyli się ponownie w 2013 r., tworząc G*59 Records i $uicideboy$, zawarli wtedy pakt, że jeśli ich kariera muzyczna się nie powiedzie, oboje popełnią samobójstwo. Rozwijając to w wywiadzie dla Mass Appeal, Arceneaux stwierdza, że: „to było prawie jak skaleczenie ręki, wykrwawianie i zawarcie paktu, że nie ma planu B, jeśli to się nie uda do 30 roku życia, odstrzelam sobie głowę”[4].

W 2014 r. wydali swój pierwszy mixtape, Kill Your$elf Part I: The $uicide $aga, od tamtego czasu wydali jeszcze innych 19 mixtape’ów z serii „Kill Yourself”. Zadebiutowali na listach przebojów albumów Billboard Top R&B / Hip-hop w swoim mixtape’ie Radical $uicide. Album zajął 17 miejsce na liście przebojów i był jednym z ich najbardziej udanych do tej pory dzieł. Niektóre z najbardziej popularnych utworów to „Paris”, „Dead Batteries”, „Magazine”, „2nd Hand” i „O Pana!”. Pod koniec 2017 roku mieli wydać swój debiutancki album I Do not Wanna Die in New Orleans, ale od tego czasu został przełożony[5].

Ich muzyka została zakwalifikowana jako Dark trap, najczęstsza tematyka to depresja, samobójstwa i śmierć. Pod koniec 2015 r. $uicideboy$ dołączyli do Greyscale Tour wraz z artystami: Ramirez, Black Smurf i Jgrxxn. Na początku 2016 r. uczestniczyli w trasie koncertowej $outh $ide $uicide Tour wraz z Pouya, Fat Nick, Germ i innymi artystami. $uicideboy$ są niezwykle popularni w Europie, wystąpili chociażby w Splash! (festiwal w Niemczech), Woo Hah! (festiwal w Holandii) oraz Blockfest (festiwal w Finlandii)[5].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Suicideboys.

Alter ego[6]

[edytuj | edytuj kod]

Alter ego rapera może mieć różne przepływy, style rapowania i/lub liryczne znaczenie.

$crim
Budd Dwyer*

(Używane jedynie jako producent muzyczny)

$lick $loth
Yung $carecrow
Lil Cut Throat
Lil Remains
Anthony Mars
Yung Heath Ledger
$uicide Christ
Pontius Pilate
Lil Half Cut
Yung Christ
$witchblade $crim
Tony With The Tommy
Tony wit Da Tommy
Trap House $crim
OG Giraffe Neck
Lil Murder
Yung Death
Lil Life
Yung Hank Moody
Hearse Boy
Lil Choppa
Lil Famine
Northside Shawty
Big Grieve
Yung Lowdown
Lil 2/3rds
Who Boy Boy
Soulja Rag Murder
Lil Cig
Yung October
Banny da Pint Drinker
El Wetto
Black Window
OG Corpse
Yung Mane
Lil’ Dark

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Scrim discography [online], RateYourMusic [dostęp 2020-08-28].
  2. No Jumper – The Suicide Boys Interview [online], YouTube, 4 grudnia 2015.
  3. Doug MacCash, NOLA com | Times-Picayune, New Orleans’ own Suicideboys deliver a dose of darkness at BUKU Fest [online], NOLA.com [dostęp 2020-08-28] (ang.).
  4. $UICIDEBOY$ – The Vogue [online] [dostęp 2020-08-28] (ang.).
  5. a b Ruby Da Cherry – Bio, Facts, Family Life of Rapper [online], web.archive.org, 25 kwietnia 2019 [dostęp 2020-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-25].
  6. $UICIDEBOY$ – All Known $UICIDEBOY$ Alter-Egos and Personas [online], Genius [dostęp 2020-08-28] (ang.).