SeAZ – Wikipedia, wolna encyklopedia

SeAZ
Państwo	Rosja
Adres	ul. Puszkina 45; 142204 Sierpuchow
Data założenia	1939
Prezes	Artur Miller
Zatrudnienie	50
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

OAO SeAZ, Sierpuchowskij Awtomobilnyj Zawod (ros. Серпуховский Автомобильный Завод, СеАЗ, pol. Sierpuchowska Fabryka Samochodów) – rosyjski producent samochodów wchodzący w skład grupy Awtokom. Poprzednio zakłady zajmowały się produkcją motocykli i mikrosamochodów i nosiły nazwę SMZ (Sierpuchowskij Motocykletnyj Zawod).

Siedziba przedsiębiorstwa SeAZ znajduje się w Sierpuchowie w obwodzie moskiewskim.

Historia i opis fabryki

Sierpuchowska Fabryka Motocykli (SMZ) została otwarta 7 lipca 1939 roku. Początkowo przeniesiono do niej z Podolskiej Fabryki Motocykli prace nad konstrukcją motocykla PMZ-125 o pojemności 125 cm³, który wszedł do produkcji przed wybuchem wojny z Niemcami jako MŁ-3^[1]. W 1941 roku wdrożono też do produkcji motocykl Ł-8 konstrukcji ŁMZ z Leningradu, których przed wybuchem wojny wyprodukowano 402^[1]. W październiku 1941 w związku z postępami wojsk niemieckich wyposażenie fabryki ewakuowano do Iżewska, wzmacniając zdolności produkcyjne zakładów Iżmasz, które zajęły się jednak produkcją zbrojeniową^[1]. Po odparciu pochodu wojsk niemieckich w bitwie pod Moskwą, w dawnych zakładach SMZ rozpoczęto remonty zdobycznych pojazdów, a następnie wiosną 1942 utworzono tam wiodące biuro konstrukcyjne motocykli (WKB)^[1]. Zajmowano się badaniami i remontami zdobycznych motocykli oraz montażem zachodnich motocykli dostarczanych w ramach Lend-Lease Act, a także budową eksperymentalnych motocykli i silników^[1]. Po II wojnie światowej, w 1951 roku władze zdecydowały utworzyć w Sierpuchowie zakłady produkujące mikrosamochody na rynek wewnętrzny Związku Radzieckiego, dla potrzeb licznych inwalidów wojennych, dla których pojazdy produkcji SMZ były specjalnie dostosowane^[1]. Produkcję pojazdów dla inwalidów rozpoczęto w 1952 roku; pierwszym modelem był S-1Ł z silnikiem pojemności 125 cm³^[1]. W latach 1958–1971 w SMZ/SeAZ wytwarzano pojazdy marki S-3A, a w latach 1970-1997 − S-3D, nazywane potocznie Inwalidka^[2].

18 lutego 1988 w związku z planami produkcji miejskiego samochodu Oka, decyzją ministra przemysłu samochodowego zakłady SMZ przekształcono w Sierpuchowską Fabrykę Samochodów (SeAZ), którą włączono w skład zjednoczenia (później grupy przemysłowej) AwtoWAZ^[3]. Towarzyszyła temu znaczna rozbudowa zakładów, przeprowadzona w 1988 roku. Samochody Oka produkowane były w latach 1989-2008, pod oznaczeniem WAZ-1111 w odniesieniu do wersji bazowych i SeAZ-1111 w odniesieniu do wersji dla niepełnosprawnych^[3].

W maju 2005 roku AwtoWAZ sprzedał udziały w SeAZ grupie przemysłowej Awtokom^[3].

Modele

SeAZ-1111 Oka
SMZ S-1Ł
SMZ S-3A
SMZ S-3D

Galeria

SMZ S-3A
SMZ S-3D
SeAZ-1111 Oka

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g A. Woroncow, Je. Pewzner, D. Dolnikow, A. Popow, R. Sazonow: Encykłopiedia motocykłow, Za Ruliem, 2003, Moskwa, ISBN 5-85907-340-2, s. 482-483. (ros.)
↑ seaz.ru: SeAZ - History. (ros.).
↑ ^a ^b ^c WAZ-1111 «Oka», Awtoliegendy SSSR nr.55, DeAgostini 2011, ISSN 2071-095X, s.6-7 (ros.)

Linki zewnętrzne

Historia radzieckich mikrosamochodów

[ency-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g A. Woroncow, Je. Pewzner, D. Dolnikow, A. Popow, R. Sazonow: Encykłopiedia motocykłow, Za Ruliem, 2003, Moskwa, ISBN 5-85907-340-2, s. 482-483. (ros.)

[2] seaz.ru: SeAZ - History. (ros.).

[oka-3] WAZ-1111 «Oka», Awtoliegendy SSSR nr.55, DeAgostini 2011, ISSN 2071-095X, s.6-7 (ros.)

[1]

[2]

[3]