Serech – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serech (z egip. − uczynić wiadomym) − w starożytnym Egipcie prostokątna, pionowa ramka stanowiąca wizerunek pałacu w postaci planu (rzutu poziomego), poprzedzonego frontalnym przedstawieniem fasady i w związku z tym podzielona na dwie nierówne części. W górnej, mniejszej zapisywano imię władcy, w większej przedstawiano fasadę pałacu lub sarkofagu. Cała ramka była zwieńczona wizerunkiem sokoła, symbolizującego boga Horusa lub - rzadko - zwierzęcia Seta, jak w przypadku władców Peribsena i Chasechema (Chasechemui). Całość stanowi zapis Horusowego imienia władcy.

Zobacz też: Królewski Protokół

• NicolasN. Grimal NicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA. Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 65, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 .
• BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, s. 100, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 .