Seweryn Józef Rzewuski – Wikipedia, wolna encyklopedia
portret pędzla Jacka Olesińskiego z 1745 roku | |
Krzywda | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci | |
Żona | Antonina z Potockich |
Odznaczenia | |
Seweryn Józef Rzewuski lub Józef Seweryn Rzewuski[a] herbu Krzywda (zm. 31 marca 1754 roku) – wojewoda wołyński 1750–1754, referendarz wielki koronny 1738–1750, podczaszy wielki koronny 1726–1738, starosta chełmski, lubomelski w 1726 roku[1], rotmistrz pancernych.
Jego ojcem był Stanisław Mateusz Rzewuski, a bratem młodszym Wacław Piotr Rzewuski. Marszałek sejmiku przedsejmowego chełmskiego w 1720 roku[2]. Był marszałkiem ziemi chełmskiej w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[3].
W 1732 i w 1744 roku wybrany posłem chełmskim na sejm[4]. Był posłem na sejm nadzwyczajny w 1733 roku i sejm 1738 roku z województwa podolskiego[5]. Jako deputat podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Poseł ziemi chełmskiej na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku[7].
W 1736 odznaczony Orderem Orła Białego.
W 1739 roku wraz ze żoną Antoniną z Potockich ufundował konwent kapucynów w Olesku[8].
Nie miał dzieci. Fortuna po nim przypadła jego młodszemu bratu, Wacławowi[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W tym roku uzyskał dożywocie na starostwo lubomelskie z Barbarą Szembek, cf. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier, 2017, s. 222.
- ↑ Wiesław Bondyra, "Chronologia sejmików ziemi chełmskiej 1697-1762" [w:] Rocznik Chełmski, t. II, s. 356.
- ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, b.n.s.
- ↑ Wiesław Bondyra, "Chronologia sejmików ziemi chełmskiej 1697-1762", w: Rocznik Chełmski, t. II, s. 358, 363.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 310, 471.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 51.
- ↑ Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 218.
- ↑ Dariusz Nowacki, "Kościół parafialny p.w. Św. Józefa i klasztor OO. Kapucynów w Olesku" [w] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, Praca zbiorowa, Kraków : Międzynarodowe Centrum Kultury, «Secesja», 1993, t. 1, 126 s., 364 il, s. 79, seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, cz. I. ISBN 83-85739-09-2.
- ↑ J. Ewa Leśniewska: Właściciele Łęcznej w okresie nowożytnym - od Noskowskich do Ludwika Grabowskiego. W: Anna Sochacka: Studia z dziejów Łęcznej. Łęczna: 2017, s. 297. ISBN 978-83-949790-0-3.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ czasem wzmiankowany jako Seweryn Michał Rzewuski; zob.: Ferdynand Bostel: Kolumna bł. Jana z Dukli we Lwowie. [W:] Księga pamiotkowa ku czci Oswalda Balcera. Lwów, 1925, s. 6 [74].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008.
- Andrzej Link-Lenczowski: Rzewuski Stanisław Mateusz h. Krzywda (1662—1728). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV/1, zeszyt 140. Wrocław — Warszawa — Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1992, s. 152—158. [dostęp 2016-12-14]