Shōzō Saijō – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shōzō Saijō

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1947 Saitama
Obywatelstwo	Japonia
Wzrost	171 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	piórkowa
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	38
Zwycięstwa	29
Przez nokauty	8
Porażki	7
Remisy	2

Shōzō Saijō (jap. 西城正三 Saijō Shōzō; ur. 28 stycznia 1947 w Saitamie) – japoński bokser, zawodowy mistrz świata w wadze piórkowej.

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1964. Do 1967 walczył wyłącznie w Japonii. W 1968 wyjechał do Kalifornii. W tym roku przegrał i wygrał z José Luisem Pimentelem, a następnie pokonał 6 czerwca w Los Angeles w towarzyskiej walce ówczesnego mistrza świata federacji WBA w wadze piórkowej Raula Rojasa. Stawką następnego pojedynku tych pięściarzy był tytuł mistrza świata. 27 września 1968 w Los Angeles Saijō wygrał jednogłośnie na punkty i został nowym czempionem.

W obronie tytułu Saijō pokonał kolejno: Pedro Gómeza (9 lutego 1969 w Tokio na punkty), Pimentela (7 września 1969 w Sapporo przez nokaut w 2. rundzie), Godfreya Stevensa (8 lutego 1970 w Tokio na punkty), Frankiego Crawforda (5 lipca 1970 w Sendai na punkty) i ponownie Crawforda (28 lutego 1971 w Utsunomiya na punkty). Stoczył również towarzyską walkę z ówczesnym mistrzem WBA w wadze junior lekkiej Hiroshim Kobayashim, przegrywając niejednogłośnie na punkty 3 grudnia 1970 w Tokio.

2 września 1971 w Tokio Antonio Gómez znokautował Saijō w 5. rundzie, odbierając mu tytuł mistrza świata. Po tej walce Saijō zakończył karierę bokserską.

• JimJ. Amato JimJ., SHOZO SAIJO [online], Legends Of Leather, 13 lutego 2011 [dostęp 2013-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05]  (ang.).
• Wykaz walk zawodowych Saijo [online], boxrec.com [dostęp 2013-02-10]  (ang.).