Shanghai Masters 2008 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shanghai Masters
2007 2008 2009
Ilustracja
Liczba uczestników

39

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Anglia Ricky Walden

II miejsce

Anglia Ronnie O’Sullivan

Najwyższy break

147 Anglia Jamie Cope

Rozegrane mecze

38

Roewe Shanghai Masters – drugi turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 29 września – 5 października miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Grand Stage w Szanghaju.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Dominic Dale, który jednak przegrał w swoim pierwszym meczu z byłym sześciokrotnym mistrzem świata, Steve’em Davisem 4:5.

Turniej zakończył się zwycięstwem Ricky’ego Waldena, który w finale pokonał faworyzowanego Ronnie’ego O’Sullivana 10:8. Dla Waldena był to pierwszy triumf w imprezie rankingowej w karierze. Do tej pory zaledwie dwukrotnie dochodził do ćwierćfinałów.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody w finale:

  • £52 000 – zwycięzca turnieju
  • £25 000 – drugie miejsce

Dojście do danej fazy turnieju:

  • £12 500 – półfinał
  • £6 725 – ćwierćfinał
  • £5 000 – ostatnia szesnastka
  • £3 450 – ostatnia trzydziestka dwójka
  • £2 050 – ostatnia czterdziestka ósemka
  • £1 400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka

Breaki:

  • £2 000 – maksymalny break w kwalifikacjach
  • £500 – najwyższy break kwalifikacji
  • £20 000 – maksymalny break w fazie zasadniczej
  • £2 000 – najwyższy break w fazie zasadniczej

Suma nagród: £282 000.

Wydarzenia związane z turniejem

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Turniejowy numer 2. otrzymał ówczesny Mistrz świata. Kolejne miejsca zostały obsadzone według kolejności na liście rankingowej na sezon 2008/2009:

  1. Walia Dominic Dale (obrońca tytułu) (1R)
  2. Anglia Ronnie O’Sullivan MBE (F)
  3. Szkocja Stephen Maguire (SF)
  4. Anglia Shaun Murphy (1R)
  5. Anglia Mark Selby (SF)
  6. Szkocja John Higgins MBE (2R)
  7. Szkocja Stephen Hendry MBE (1R)
  8. Anglia Allister Carter (1R)
  1. Walia Ryan Day (QF)
  2. Anglia Peter Ebdon (1R)
  3. Australia Neil Robertson (2R)
  4. Ding Junhui (1R)
  5. Anglia Joe Perry (2R)
  6. Szkocja Graeme Dott (1R)
  7. Hongkong Marco Fu (QF)
  8. Anglia Mark King (2R)

Zawodnicy nierozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej ówczesnego sezonu), [w nawiasie kwadratowym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju]:

Runda dzikich kart

[edytuj | edytuj kod]

29 września siedmiu chińskich snookerzystów zmierzyło się z najniżej notowanymi w światowym rankingu snookerowym kwalifikantami. Zwycięzcy tych pojedynków awansowali do pierwszej rundy turnieju.

Mecz Wynik
WC1 Anglia Ricky Walden 5–0 Zhang Anda
WC2 Anglia Judd Trump 5–4 A Bu La Jiang
WC3 Anglia Jimmy White 5–2 Xiao Guodong
WC4 Anglia Anthony Hamilton 5–1 Li Yan
WC5 Anglia Andy Hicks 5–1 Li Yuan
WC6 Anglia Tom Ford 5–4 Yu Delu
WC7 Anglia Stuart Pettman 5–1 Cao Xinlong

Drabinka turniejowa

[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza Runda (Do 5 frame’ów)Druga Runda (Do 5 frame’ów)Ćwierćfinały (Do 5 frame’ów)Półfinały (Do 6 frame’ów)Finał (Do 10 frame’ów)
WaliaDominic Dale4
AngliaSteve Davis5
AngliaSteve Davis5
AngliaDave Harold4
Ding Junhui3
AngliaDave Harold5
AngliaSteve Davis2
AngliaRicky Walden5
AustraliaNeil Robertson5
IrlandiaFergal O’Brien2
AustraliaNeil Robertson4
AngliaRicky Walden5
SzkocjaStephen Hendry4
AngliaRicky Walden5
AngliaRicky Walden6
AngliaMark Selby4
AngliaMark Selby5
AngliaJudd Trump1
AngliaMark Selby5
AngliaMark King0
AngliaMark King5
AngliaJimmy White4
AngliaMark Selby5
HongkongMarco Fu3
HongkongMarco Fu5
AngliaAnthony Hamilton2
HongkongMarco Fu5
AngliaAndy Hicks2
AngliaShaun Murphy1
AngliaAndy Hicks5
AngliaRicky Walden10
AngliaRonnie O’Sullivan8
SzkocjaStephen Maguire5
AngliaBarry Hawkins3
SzkocjaStephen Maguire5
AngliaStuart Bingham3
AngliaPeter Ebdon3
AngliaStuart Bingham5
SzkocjaStephen Maguire5
WaliaRyan Day4
WaliaRyan Day5
Liang Wenbo0
WaliaRyan Day5
SzkocjaJohn Higgins2
SzkocjaJohn Higgins5
AngliaTom Ford4
SzkocjaStephen Maguire5
AngliaRonnie O’Sullivan6
AngliaAllister Carter2
WaliaMark J. Williams5
WaliaMark J. Williams5
AngliaJamie Cope2
SzkocjaGraeme DottX
AngliaJamie Copewo
WaliaMark J. Williams3
AngliaRonnie O’Sullivan5
AngliaJoe Perry5
WaliaMatthew Stevens1
AngliaJoe Perry3
AngliaRonnie O’Sullivan5
AngliaRonnie O’Sullivan5
AngliaStuart Pettman2

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 10 frame’ów
Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 5 października 2008.
Ricky Walden
Anglia
10 – 8 Ronnie O’Sullivan
Anglia
Sesja południowa: 0-88, 61-47, 113(74)-20, 99(94)-4, 22-86(58), 0-95(64), 1-87(87), 77(56)-38, 0-78(78)
Sesja wieczorna:104(95)-0, 5-122(108), 78-21, 65-25, 16-82(82), 73(59)-23, 84-4, 30-66, (105)105-11
105 Najwyższy break 108
1 Breaki stupunktowe 1
6 Breaki 50-punktowe 6

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 19 59,38%
Szkocja Szkocja 4 12,50%
Walia Walia 4 12,50%
Chiny 2 6,25%
Australia Australia 1 3,13%
Hongkong Hongkong 1 3,13%
Irlandia Irlandia 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 9
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 7
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4


Statystyki drugiej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 10 62,50%
Szkocja Szkocja 2 12,50%
Walia Walia 2 12,50%
Hongkong Hongkong 1 6,25%
Australia Australia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 9
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 5
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 60 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki ćwierćfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 4 50,00%
Walia Walia 2 25,00%
Hongkong Hongkong 1 12,50%
Szkocja Szkocja 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 32 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 3 75,00%
Szkocja Szkocja 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 10,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 6:4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 2–5 września 2008 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzą się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Drabinka kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]
  Runda 1
Do 5 wygranych partii
  Runda 2
Do 5 wygranych partii
  Runda 3
Do 5 wygranych partii
  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
   Szkocja James McBain 5      Anglia Mark Davis 5      Irlandia Północna Gerard Greene 5      Anglia Steve Davis 5
   Indie Aditya Mehta 2      Szkocja James McBain 3      Anglia Mark Davis 3      Irlandia Północna Gerard Greene 3
   Anglia Peter Lines 5      Anglia Rod Lawler 5      Anglia Jimmy Michie 4      Anglia Dave Harold 5
   Walia Andrew Pagett 0      Anglia Peter Lines 1      Anglia Rod Lawler 5      Anglia Rod Lawler 1
   Walia Daniel Wells 5      Walia Ian Preece 5      Szkocja Marcus Campbell 2      Irlandia Fergal O’Brien 5
   Anglia Wayne Cooper 3      Walia Daniel Wells 1      Walia Ian Preece 5      Walia Ian Preece 3
   Anglia Lee Spick 5       Liu Song 3      Anglia Ricky Walden 5      Anglia Ian McCulloch 2
   Irlandia Północna Declan Hughes 1      Anglia Lee Spick 5      Anglia Lee Spick 3      Anglia Ricky Walden 5
   Irlandia Rodney Goggins 2      Anglia Martin Gould 1      Anglia Judd Trump 5      Irlandia Północna Joe Swail 3
   Anglia Andy Lee 5      Anglia Andy Lee 5      Anglia Andy Lee 2      Anglia Judd Trump 5
   Walia Jamie Jones 2      Anglia Jimmy White 5      Anglia Andrew Higginson 3      Irlandia Ken Doherty 1
    Li Hang 5       Li Hang 3      Anglia Jimmy White 5      Anglia Jimmy White 5
   Szkocja Scott MacKenzie 2      Walia Paul Davies 2      Anglia Michael Holt 5      Anglia Anthony Hamilton 5
   Szkocja Robert Stephen 5      Szkocja Robert Stephen 5      Szkocja Robert Stephen 1      Anglia Michael Holt 1
   Anglia Kuldesh Johal 5      Anglia Andy Hicks 5      Anglia David Gilbert 2      Irlandia Michael Judge 2
   Anglia David Grace 3      Anglia Kuldesh Johal 3      Anglia Andy Hicks 5      Anglia Andy Hicks 5
   Irlandia Północna Patrick Wallace 1      Irlandia David Morris 5      Anglia David Gray 3      Anglia Barry Hawkins 5
    Jin Long 5       Jin Long 3      Irlandia David Morris 5      Irlandia David Morris 2
   Anglia Stephen Craigie 5      Irlandia Joe Delaney 2      Anglia Mike Dunn 5      Anglia Stuart Bingham 5
   Holandia Stefan Mazrocis 1      Anglia Stephen Craigie 5      Anglia Stephen Craigie 2      Anglia Mike Dunn 0
   Anglia Lewis Roberts 1      Anglia David Roe 3       Liang Wenbo[1] 5      Irlandia Północna Mark Allen[1] 2
   Tajlandia Atthasit Mahitthi 5      Tajlandia Atthasit Mahitthi 5      Tajlandia Atthasit Mahitthi 3       Liang Wenbo 5
   Tajlandia Supoj Saenla 2      Anglia Andrew Norman 5      Anglia Tom Ford 5      Anglia Stephen Lee 4
   Irlandia Vincent Muldoon 5      Irlandia Vincent Muldoon 3      Anglia Andrew Norman 2      Anglia Tom Ford 5
   Anglia Paul Davison 5      Anglia Mark Joyce 5      Anglia Adrian Gunnell 3      Walia Mark Williams 5
   Nowa Zelandia Chris McBreen 1      Anglia Paul Davison 1      Anglia Mark Joyce 5      Anglia Mark Joyce 1
   Anglia Matthew Selt 5      Anglia Robert Milkins 3      Szkocja Jamie Burnett 5      Anglia Jamie Cope 5
   Anglia Michael Georgiou 0      Anglia Matthew Selt 5      Anglia Matthew Selt 0      Szkocja Jamie Burnett 0
   Anglia Matthew Couch 5      Anglia Barry Pinches 0      Szkocja Alan McManus 5      Walia Matthew Stevens 5
    Liu Chuang 1      Anglia Matthew Couch 5      Anglia Matthew Couch 2      Szkocja Alan McManus 1
   BYE      Anglia Stuart Pettman 5      Anglia Rory McLeod 3      Anglia Nigel Bond 4
   Anglia Simon Bedford      Anglia Simon Bedford 3      Anglia Stuart Pettman 5      Anglia Stuart Pettman 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mecze rozegrane w Szanghaju ze względów komercyjnych.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]