Shanghai World Financial Center – Wikipedia, wolna encyklopedia
Shanghai World Financial Center | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | hotel, biurowiec |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Kohn Pedersen Fox Associates |
Inwestor | Mori Building Co |
Wysokość całkowita | 492,3 m |
Wysokość do dachu | 487,4 m |
Kondygnacje | 101 |
Powierzchnia użytkowa | 377 300 m² |
Rozpoczęcie budowy | 1997 |
Ukończenie budowy | 2008 |
Właściciel | Shanghai World Financial Center Co., Ltd. |
Położenie na mapie Chin | |
Położenie na mapie Szanghaju | |
31°14′12″N 121°30′10″E/31,236667 121,502778 | |
Strona internetowa |
Shanghai World Financial Center (chiń. 上海环球金融中心; pinyin Shànghǎi Huánqiú Jīnróng Zhōngxīn; znany też jako Shanghai WFC lub SWFC) – wieżowiec w Szanghaju w Chinach, w dzielnicy Pudong, obok budynku Jin Mao Tower i niedaleko Oriental Pearl Tower. SWFC jest drugim najwyższym budynkiem w Szanghaju, siódmym najwyższym w Chinach i dwunastym najwyższym na świecie, a także najwyższym na świecie budynkiem z otworem.
Budynek został zaprojektowany przez architekta Williama Pedersena, a inwestorem była firma Japończyka Minoru Mori. Kamień węgielny pod budowę wieżowca położono 27 sierpnia 1997, jednak prace budowlane opóźniły się z powodu kryzysu finansowego oraz zmian konstrukcyjnych. Początkowo budynek miał mieć 460 metrów i 94 piętra, później jednak (dokładnie 13 lutego 2003) wysokość zwiększono do 492,3 m (101 pięter). Odrzucono propozycję, by dodać do budynku iglicę, przez co byłby wyższy od Wieży Wolności i Taipei 101. Obiekt oddano do użytku 14 września 2008.
Najbardziej charakterystycznym elementem wieżowca jest otwór w budynku, który najpierw miał być okrągły i mieć w środku diabelski młyn[1][2], jednak z powodu protestów wywołanych skojarzeniami okrągłego otworu z flagą Japonii, w połowie 2005 zdecydowano się na otwór w kształcie trapezu o szerokości 50 metrów. Na przedostatnim, 100. piętrze, znajduje się zewnętrzny taras widokowy dla turystów.
Na piętrach 79-93 mieści się hotel Shanghai Park Hyatt.
Budowa SWFC była finansowana również przez wiele zagranicznych firm i banków: głównie japońskich, europejskich oraz amerykańskich. Koszt budowy wyniósł około $1,25 mld USD[1] (ok. 4 mld złotych).
Łączna powierzchnia budynku wynosi 377 300 metrów kwadratowych. W budynku znajdują się m.in. biura, hotel, muzeum.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Budowa wieżowca w maju 2007 r.
- Słynny otwór w budynku podczas budowy
- Shanghai World Financial Center kilka miesięcy przed otwarciem w 2008
- Taras widokowy dla turystów
- Shanghai World Financial Center z sąsiednim wieżowcem Jin Mao Tower
- SWFC oświetlony w nocy
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b KPF dodaje do sylwetki miasta z nowym budynkiem Shangai World Financial Center.. archrecord.construction.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-17)]. (ang.)
- ↑ Shanghai World Financial Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Shanghai WFC na SkyscraperPage
- Porównanie SFWC i Burj Dubai. burjdubaiskyscraper.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-07)].
- Temat o budowie SWFC (część 6)
- Shanghai World Financial Center w portalu constructalia.com (pol. • ang. • hiszp. • fr. • wł. • niem. • port.)