Shennong – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||
| |||||||||
mityczny cesarz Chin | |||||||||
Dane biograficzne | |||||||||
Ojciec | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Żona | Tingyao |
Shennong (chin. trad. 神農, chin. upr. 神农, pinyin Shénnóng; wiet: Thần Nông) – mityczny cesarz chiński i bohater mitologii chińskiej. Jego imię oznacza Boski Rolnik, gdyż według tradycji nauczył ludzi uprawiać wiele roślin. Miał także zapoczątkować medycynę i handel. Popularna legenda przypisuje mu wynalezienie sztuki parzenia herbaty[1].
Shennong jest jedną z najważniejszych postaci wczesnej mitologii chińskiej. Często nazywany jest Płomiennym Cesarzem (Yandi), jednak początkowo były to dwa różne bóstwa, a ich ostateczne utożsamienie nastąpiło dopiero w okresie dynastii Han. Najstarsze teksty chińskie przedstawiają Shennonga jako władcę ognia, syna Shaodiana i brata Żółtego Cesarza, który w wyniku podziału świata objął panowanie nad jego zachodnią częścią. Tradycja opisuje go jako bóstwo o ciele ludzkim i głowie byka.
Żona Shennonga miała nazywać się Tingyao. Miał z nią syna i kilka córek. Praprawnuk Shennonga, Zhurong, został jego pomocnikiem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Deng Yinke: Ancient Chinese Inventions. Cambridge: Cambridge University Press, 2011, s. 59. ISBN 978-0-521-18692-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Auriga, 2006. ISBN 83-922635-4-5.